Hataylı 13 yaşındaki Vecihe zelzelenin acısını günlüğüne işliyor

İBRAHİM YOZOĞLU – Kahramanmaraş merkezli zelzelelerin yıkıma neden olduğu Hatay’da yaşayan 13 yaşındaki Vecihe Hortum, zelzelenin acısını günlüğüne işliyor.

“Asrın felaketi” olarak nitelenen 6 Şubat’taki zelzelelere Antakya ilçesinde 6 kardeşi ve annesiyle yakalanan, Haraparası mevkisinde kurulan çadır kentte kalan 8. sınıf öğrencisi Hortum, yaşadığı ve şahit olduğu acıları anlatmak için günlük tutmaya başladı.

Çadırların ortasında oturduğu sandalyesinde eline aldığı kalemiyle hislerini satırlara döken Hortum, başka afetzedelerin de hislerini içlerine atmayarak anlatmaları gerektiğine inanıyor.

Hortum, 6 Şubat’tan bu yana tuttuğu günlüğünde, sarsıntının meydana geldiği 04.17’de çocuk gözlerinin birçok acıya şahitlik ettiğini belirtti.

Depremin, küs olan insanları barıştırarak birbirine kenetlediğini kaleme alan Hortum, askerliğe hazırlanan kuzeninin, ağabeyinin düğünü için geldiği Hatay’da enkaz altında kalarak ömrünü yitirdiğini yazdı.

Günlüğünde, enkaz altında yalnızca insanların değil, hayallerin de kaldığını belirten Hortum, “Mahallede koşturan çocukların sesi bitti, kuşların cıvıltısı bitti. Mahallede çocuklarla ‘topunuzu keserim’ diye şakalaşan Şükrü abiyi de kaybettik.” tabirlerine yer verdi.

Bölgede fedakarca vazife yapan askerlere ve gönlü varlıklı gönüllülere teşekkür ettiği tabirlere de günlüğünde yer veren Hortum, AA muhabirine, sarsıntıda çok korktuğunu, 4 katlı apartmanın en üst katında oturdukları için endişelerinin daha da arttığını anlattı.

Ailesiyle konuttan çıkmaya çalıştıklarını, alt komşularını da tahliye etmek için efor gösterdiklerini belirten Hortum, afetten 15 gün sonra 6 kardeşi ve annesiyle çadır kente yerleştiklerini söyledi.

Vecihe Hortum, 6 Şubat öncesinde nadiren günlük tuttuğunu, zelzelenin akabinde ise bu isteğinin arttığını lisana getirdi.

Daha çok yazmaya başladığına değinen Hortum, yaşadıkları duyguyu tanım edebilmek için yazıya başvurduğunu kaydetti.

Kitap yazmayı ve beyin cerrahı olmayı istiyor

Hortum, yazılarında günlük hayatını ve kaybettiği sevdiklerini anlattığını belirterek, “Buradaki çocukları anlatıyorum defterde. Defter ve kalem benim en büyük dostum oldu. Yazmayı seviyorum, okumayı daha fazla seviyorum. İnsanın yaşadıklarını bir yere yazması çok hoş. Bunlar daima hatıra olarak kalacak bende.” diye konuştu.

İleride kitap yazmayı düşündüğünü ve beyin cerrahı olmak istediğini tabir eden Hortum, şöyle devam etti:

“Buradaki insanların hepsi acılarını içine atıyor. Hepsinin farklı öyküsü var lakin anlatmaktan korkuyorlar. Benim öyküm de bu defterin içinde. Kendimi şanslı hissediyorum. Birden fazla insan burada kendi kederini anlatamıyor. Hiçbir halde konuşmak istemiyor.”

Hortum, çadır kentte kendinden küçüklerin eğlenmesi için görevlilere yardım ettiğini lisana getirerek, büyüklerin mutluluğunun, çocukların memnun olmasından geçtiğini kelamlarına ekledi.