Halepli kardeşler 11 yıldır rejim hapishanesinde tutulan babalarının yolunu bekliyor
ÖMER KOPARAN/ETHEM EMRE ÖZCAN – Suriye’de Beşşar Esed rejimi güçlerince 11 yıl evvel alıkonulan babalarını lakin fotoğraflardan tanıyan Halepli kardeşler, umutla babalarından gelecek bir haberi ve onun konutuna döneceği günü bekliyor.
Halepli Ebu Mahmud, Suriye’nin kuzeyindeki Bab ilçesine bağlı memleketi Biza’a beldesinde, 2012’de rejim güçlerince alıkonuldu.
Alıkonulmasından 2 yıl sonra ailesine, Ebu Mahmud’un başşehir Şam’daki Sednaya Hapishanesi’nde tutulduğu bilgisi ulaştı.
Ailesi, 2014’te Ebu Mahmud’un durumunu öğrenebilmek için rejimle irtibatlı bir şebekeye 60 bin dolar ödedi fakat gayretleri bir sonuca ulaşmadı.
Fatma (14), Mahmud (12) ve Abdurrahman (11) kardeşlerin babası Ebu Mahmud’dan yaklaşık 11 yıldır haber alınamıyor.
Babasız büyüyen çocuklar ile anneleri, Fırat Kalkanı Harekatı’yla terörden arındırılan Biza’a’da 2 odalı bir meskende yaşıyor.
Ailenin sorumluluğunu üstlenen Mahmud ve küçük kardeşi Abdurrahman hem çalışıp hem de okula gidiyor.
Okul sonrası oto yıkama dükkanında çalışan kardeşler, haftalıklarıyla ailenin geçimini sağlamaya çalışıyor ve babalarının döneceği günü hayal ediyor.
“Keşke bir gün çıkıp gelse”
AA muhabirine gözyaşları içinde acılarını anlatan küçük Mahmud, “12 yaşındayım, babamı fotoğraflarından tanıyorum. Onu hiç görmedim keşke konutta olsaydı, koşup ona sarılabilseydim. Elini ayağını öpebilseydim. Babam keşke bir gün çıkıp gelse, yanımızda olsa. Onu unutmamak için fotoğrafını da yanımızda taşıyor ve soframızın baş köşesine koyuyoruz.” dedi.
Mahmud, “Babamın yanımda olmamasının sebebi rejimdir. Babamın sağ salim meskene geri dönmesini ve yanımızda olmasını istiyorum. Babasız her şey güç. Tek isteğim bu bayramda babamın yanımızda olması. Babamın konuta geri dönmesi ve babama yapılanların hesabının sorulması istiyorum.” diye konuştu.
Mahmud, “Okuldan sonra çalışmaya gidiyorum, İşten 08.00 üzere konuta dönüyorum. Şayet ödevim varsa onu yapıyorum. Babamın misyonunu üstlendiğimi hissediyorum. En büyük erkek çocuk olarak aileme ben bakıyorum.” sözlerini kullandı.
Türkiye’deki sarsıntılardan sonra amcalarının Suriye’ye döndüğünü anlatan Mahmud, onlarla iftar sofralarının zenginleştiğini vurguladı.
“Çocuklarım hala çok ümitli”
Vefa İbrahim de eşi Ebu Mahmud’dan yılardır haber almadıklarını lisana getirerek “Kaybolduğu gün hastane randevum vardı. Beklememi söyledi, bekledim ancak gelmedi. Ortadan günler geçti hala haber yok.” dedi.
Eşinin hür bırakılması için davette bulunan anne İbrahim, şöyle devam etti:
“Çocuklarım babalarını soruyorlar, yanıt veremiyorum. Çocuklarım hala çok ümitli. Rejim hapishanelerinden çıkıp gelenler oluyor, yıllardır kaybolup sonradan ortaya çıkanlar oluyor. Onları görünce ‘bizim de babamız gelecek, tahminen babamı tanıyorlardır, onu görmüşlerdir tahminen, gidip soralım’ diye ağlayarak baba yolu gözlüyorlar. Allah’tan dileğim eşimin meskenine dönmesi, çocuklarına kavuşması.”
“Babanın yeri doldurulamaz”
Abdurrahman Hamdo da rejim güçlerince 2012’de alıkonulan kardeşi Ebu Mahmud’dan hoş haberler almayı umut ettiklerini lisana getirdi.
Hamdo, “Şu ana kadar hala ümidimi kaybetmedim. Kardeşimi soruyor, onu arıyorum. Allah’tan, ailesine sağ salim geri dönmesini istiyorum. Ne kadar kardeşimin çocuklarının yanında olsam da baba daha farklı, babanın yeri doldurulamaz.” diye konuştu.