Evlat edindikten sonra otizmli olduğunu öğrendiği Yiğit’in elini 20 yıldır bırakmıyor

Antalya’da evlat edindikleri ve 2 yaşındayken otizm teşhisi konulan Yiğit’ten hiçbir vakit vazgeçmeyen Hatice İnhisarı, 20 yıldır gözü üzere baktığı oğlunun gösterdiği ilgi, sevgi ve eğitimle gelişmesini sağladı.

Sevgi güzelleştirir… Antalya’da 20 yaşındaki otizmli Yiğit ile Hatice annenin kıssası bu kelama en âlâ örnek.

Antalya’da yaşayan 57 yaşındaki Hatice ve 62 yaşındaki Yusuf İnhisarı çifti, 15 yıllık evliliklerinde çocuk sahibi olamayınca evlat edinmeye karar verdi.

Başvuruda bulunan çift, 20 yıl evvel şimdi 3 aylık olan Yiğit bebeği evlatlık edindi.

Evlerinde çocuk sesi yükselmesinin sevincini yaşayan çiftin evlat edindiği Yiğit’e şimdi 2 yaşındayken otizm teşhisi konuldu.

Oğlunun otizmli olduğunu öğrenince üzülen Hatice İnhisarı, etrafındakilerin “Biyolojik oğlun değil, yuvaya geri bırak” telkinine karşın “O bana Allah’ın bir lütfu” diyerek kararından vazgeçmedi.

Otizmli oğlunun elini eşiyle bırakmayan İnhisarı, ilgisi ve sevgisinin yanı sıra aldırdığı özel eğitimlerle Yiğit’in daima kendisini geliştirmesini sağladı.

Önce “anne” ve “baba” diyebilen, akabinde da kurduğu uzun cümlelerle beşerlerle bağlantı kuran Yiğit, toplumsal hayatta bütün işlerini kendisi görmeye başladı. Başarılı da bir eğitim hayatı geçirerek liseden mezun olan Yiğit, üniversite imtihanlarına hazırlanıyor.

İyi fotoğraf yapabilen, el sanatları atölyesinde yaptıkları ve el hüneriyle öğretmenlerini şaşırtan Yiğit, âlâ bir üniversiteden mezun olarak meslek sahibi olmak istiyor.

Hatice Monopolü, oğlunun eğitim gördüğü Aksu Özel Yürekler Halk Eğitim Merkezi’nde AA muhabirine, minik Yiğit’i birinci gördüğünde kalbinin titrediğini ve “İşte benim oğlum” dediğini söyledi.

“Bizim sevgimiz ona çok hoş yol katettirdi”

Oğlunun otizmli olduğunu öğrenince evlat edinme kararını bir an olsun bile sorgulamadığını belirten Monopolü, “Onu asla bırakamazdım. Evladımdan öte üzere oldu. Onu sevgiyle, ilgiyle büyüttüm. Hayattaki en keyifli anım bana ‘annecim’ dediği gündü. Her geçen gün kendini geliştirdi. Özel eğitim okullarına gitti. Meskenlerde özel dersler aldı.” dedi.

Otizmli çocuğu biyolojik annelerinin bile bazen kabullenmediğini lisana getiren Monopolü, hayatını oğluna adadığını kaydetti.

Yiğit’i hayata nasıl bağlayacaklarını düşündüklerini ve onu bir noktaya kadar getirdiklerini anlatan Monopolü, “Çok hoş fotoğraf yapabiliyor. Toplumsal hünerleri çok yeterli. Hoş yemekler yapıyor. Kendi günlük gereksinimlerini karşılayabiliyor. Girdiği ortamda her vakit müspet gücüyle insanların sevgisini kazanıyor. Bizim sevgimiz ona çok hoş yol katettirdi. Annelik çok hoş bir hismiş. Doğurmak kıymetli değil. Biz birbirimize bir yumruk üzere sarıldık ve birbirimizi hiç bırakmayacağız.” diye konuştu.

Baba Yusuf İnhisarı de hayatlarını adadıkları Yiğit’in çok hoş bir gelişim sağladığını vurguladı.

Yiğit’in daha çok toplumsallaşması ve topluma karışması için ellerinden gelen her şeyi yaptıklarını belirten Monopolü, “Yiğit’in gelişimindeki her adım bizi farklı memnun ediyor. Bütün zorluklara hiç yılmadık. Oğlumuzu daha ileriye nasıl götürebiliriz diye düşündük. Yeterli ki o bizim hayatımıza girmiş. Yiğit, sevgiyle büyüdü. Ömür uzunluğu da oğlumuzun elini hiçbir vakit bırakmayacağız.” tabirlerini kullandı.

Yiğit ise annesi ile babasını çok sevdiğini ve memnun olduğunu lisana getirdi. Bilhassa fotoğraf yapmayı çok sevdiğini anlatan Yiğit, geleceğe umutla baktığını tabir etti.