Zelzelenin yıkıma yol açtığı Hatay’a 6 bin 100 tır yardım materyali geldi

Kahramanmaraş merkezli sarsıntılarda büyük yıkımın yaşandığı Hatay’a, afetzedelerin yaralarının sarılması için şimdiye kadar 6 bin 100 tır yardım materyali ulaştırıldı.

Pazarcık ve Elbistan ilçeleri merkezli 6 Şubat’taki 7,7 ve 7,6 büyüklüğündeki sarsıntıların akabinde Hatay’a çeşitli kentlerden yardımlar gelmeye devam ediyor.

Yardım tırlarının ulaştığı depolama merkezine indirilen gereçler, AFAD uyumunda çadır ve konteyner kentler ile aşevleri ve hanelere dağıtılıyor.

Kentte lojistikten sorumlu koordinatör olarak görevlendirilen Erzurum Valisi Okay Memiş, AA muhabirine, 6 Şubat’ta yüzyılın afetinin yaşandığını söyledi.

Arama kurtarma çalışmalarının akabinde depremzedelerin gereksinimlerinin süratlice karşılanmaya başlandığını anlatan Memiş, Hatay’ın olağan hayata dönebilmesi için canla başla çaba verildiğini belirtti.

Memiş, barınma ve besin taleplerine yönelik çalışmaların aralıksız sürdüğünü anlatarak, “Gelen yardımları bütün depremzedelere ulaştırmaya çalışıyoruz. Koordinatör vali olarak misyonum, kente gelen bütün yardımların Hatay’da yaşayan yaklaşık 2 milyon nüfusa eşit, adaletli, süratli ve aktif halde dağıtımını yapmak.” dedi.

“Günlük ortalama 50 tır gereci geliyor”

Hatay’a çok sayıda kentten yardımların gelmeye devam ettiğini aktaran Memiş, depolama merkezlerindeki stoklarda eksik bulunmadığına dikkati çekti.

Memiş, yardım materyallerinin koordineli formda dağıtıldığını tabir ederek, “Şu ana kadar 6 binin üzerinde tır geldi. 6 bin 100 tıra ulaştık. Günlük ortalama 50 tır yardım materyali geliyor. Hatay’ın 15 ilçesi, yaklaşık 590 mahallesi var. Biz Antakya ve Defne’ye ağırlaşmış durumdayız ancak tıpkı vakitte bütün ilin uyumundan da sorumluyuz.” diye konuştu.

Depremzedelerin, muhtaçlıklarını mahalle muhtarları aracılığıyla iletebildiğini belirten Memiş, şunları kaydetti:

“Dağıtımlarla ilgili her gün bütün mahalle muhtarlarıyla telefon irtibatımız oluyor. Arıyoruz, neye gereksinimleri varsa bize bildiriyorlar. Gereksinimleri 22 depomuzdan gecikmeksizin, gerekirse 24 saat çalışarak afetzedelere gönderiyoruz. Mahalle mahalle, hane hane insanlarımıza ulaşıyoruz. Unvanlarımızı bıraktık, onların emrindeyiz. Uyumumuzu yaparak onların gereksinimlerini gidermekten öbür hiçbir şey düşünmüyoruz. Tek isteğimiz, onların rahata ulaşması, yaşadıkları endişeyi ve travmayı bir an önce atlayarak olağan hayata dönmesi.”

Memiş, kentteki çadır ve konteyner kentler ile aşevlerine de materyal takviyesini aralıksız sürdürdüklerini kelamlarına ekledi.