Zelzelede eşini kaybeden baba, iki aylık ikizleriyle teselli buluyor

Osmaniye’den doğum için gittiği Kahramanmaraş’ta 12 Ocak’ta ikiz bebek dünyaya getiren ve babasının meskeninde yakalandığı zelzelede hayatını yitiren bayanın eşi, biri enkaz altından çıkartılan bebekleriyle hayata bağlandı.

Kadirli ilçesinde yaşayan Ali Tapanç (27), doğuma hazırlanan eşi Mislina Tapanç’ı (21) Kahramanmaraş’ta özel bir hastaneye götürdü.

Mislina Tapanç, 12 Ocak’ta erken doğum yaparak Aras ve Asya isminde ikiz bebek dünyaya getirdi.

Anne Tapanç’ın erkek bebeği Aras, doğumdan sonra hastanede kuvöze alındı.

Kız bebeği Asya ile merkez Dulkadiroğlu ilçesinde babası Halil İbrahim Çetinaslan’ın konutuna giden Mislina Tapanç, burada 6 Şubat’taki zelzeleye yakalandı. Zelzelede kendisi, kızı, büyükbabası ve büyükannesi yıkılan binanın enkazında kaldı. Asya bebek ile Mislina Tapanç’ın büyükbabası ve büyükannesi enkazdan kurtarıldı.

Mislina Tapanç’ın ise zelzelenin ikinci gününde, binanın enkazından cansız vücuduna ulaşıldı.

Tapanç’ın taksi durağında nöbetçi olan babası Çetinaslan, İstanbul’daki eşi Ali Tapanç ile hastanede tedavi gören bebek Aras, sarsıntıdan etkilenmedi.

İkizlerini alıp Kadirli’ye döndü

Baba Ali Tapanç, zelzelenin akabinde Kahramanmaraş’tan eşinin cenazesi ile Asya ve Aras’ı alıp memleketi Kadirli ilçesine gitti.

Genç bayanın cenazesini İlbistanlı köyündeki mezarlığa defneden Ali Tapanç, ikizleriyle hayata tutundu.

Türk Kızılay Kadirli Şubesi gönüllüleri de bu süreçte aileyi sık sık ziyaret etti, Ali Tapanç’a ikizleri için mama, bebek bezi, paklık ve hijyen gereçleri ile besin paketleri takviyesinde bulundu.

İlçedeki konutlarında iki aylık bebekleriyle hayatını sürdüren baba Tapanç, yakınlarının da takviyesiyle çocuklarına anne ve babalık yapıyor.

Çocuklarını yakınlarının takviyesiyle büyütüyor

Ali Tapanç, AA muhabirine, sarsıntı haberini alır almaz Kahramanmaraş’a gittiğini söyledi.

Eşinin enkaz altında kaldığını aktaran Tapanç, “Bağırdım, çağırdım ne yazık ki bir türlü sesimi duyuramadım. Sonra kendi gayretlerimizle eşime ulaştım, merhum olmuştu.” dedi.

Tapanç, eşinden kalan çocuklarına kol kanat gererek hayatını geçireceğini anlatarak, “Çocuklarıma sarılıyorum, yapacak öteki bir şeyim yok. Şu an eşimin kardeşi var, babam var, annem var sağ olsunlar, birlikte büyütüyoruz. Onlara kol kanat olduk. Onlar bizim her şeyimiz. Eşimden bize tek kalan bunlar. Bağrımıza basıyoruz. Hayat devam ediyor, devam etmek zorundayız. Kendi gayretlerimizle kendi imkanlarımızla çocuklarımızı büyütmeye çalışıyoruz.”

Kızını kaybeden baba Halil İbrahim Çetinaslan da zelzele günü taksi durağında nöbetçi olduğunu belirterek, şunları kaydetti:

“Depremden sonra gittiğimde meskenin yıkılmış olduğunu gördüm. İçeride 4 kişi vardı kızım, annem, babam ve torunum. Bir yandan yavrumun ismini bağırıyorum, bir yandan torunumu, bir yandan annemi. İnsan için çok ağırdı. Etraftakilerin yardımlarıyla 2-3 saat içinde 3 kişiyi aldık. Merhum kızımı da bir gün sonra aldık. ‘Mislina kızım, baban geldi kurtaracak kızım, dayan kızım.’ diye çok ağladım, çok bağırdım. Torunum zati sarsıntının birinci anından beri ağlıyordu. Her şeyimi ona ağırlaştırdım zira kızımdan birinci andan beri ses gelmiyordu. En azından diyordum anısını çıkartayım, kızımın kopyasını alayım, yani ne bileyim çabanın hepsi oydu yani. Çok zordu bizim için. Bebeklerimizle avunuyoruz artık. Allah kimseye bu acizliği yaşatmasın. Çok aciz hissettim bir baba olarak. Bilmiyorum tahminen ‘Erken varsam kurtarabilir miydim?’ diye çok keşkelerle yaşıyorum. Keşke diyoruz kolu kırılsaydı, bacağı kırılsaydı da kızım çocuklarının yanında olsaydı. Bana bir şey olsaydı ona bir şey olmasaydı.”

Kızılay Gönüllüsü Rabia Karaer de olayı duydukları birinci andan ailenin yanına giderek acılarını paylaştıklarını, ellerinden gelen dayanağı onlara vermeye çalıştıklarını kaydetti.