Türkiye’deki yabancı öğrenciler ramazanda kendilerini meskenlerinde hissediyor

Türkiye’de yaşayan yabancı öğrenciler, Türkiye’de gördükleri misafirperverlik karşısında ramazan ayında kendilerini yabancı üzere hissetmiyorlar.

Ankara Gazi Üniversitesinde Fizik kısmında eğitim gören Endonezyalı öğrenci Irsyad Muhammed Aziz, AA muhabirine, Türkiye’de ikinci ramazanını geçiriyor.

Bu ayı Türkiye’de yaşamaktan memnunluk duyduğunu belirten 20 yaşındaki Aziz, kendi ülkesinde sahurda çoklukla pilav, et, tofu üzere yemekler yediğini, Türkiye’de kaldığı yurtta ise kahvaltılık eserlerle ya da çorba ile sahur yaptığını söyledi.

Aziz, “Sahur çaysız olmaz, 3-4 bardak Türk çayı içebilirim, çok seviyorum.” diyerek çay olmadan sahur yapmadığını kaydetti.

Ankara’da çok sayıda Endonezyalı arkadaşı olduğunu, ekseriyetle onlarla birlikte iftar yaptığını aktaran Aziz, Ankara’da yaşayan Endonezyalı ailelerin de öğrencileri iftara davet ettiğini belirtti.

“Açıkçası Endonezya yemeklerini pek özlemiyorum, aramak için de uğraşmıyorum zira bir halde önüme geliyor.” diyen Aziz, Türk yemeklerini de beğendiğini, en çok Adana kebap ve işkembe çorbasını sevdiğini söyledi.

Aziz, Endonezya’da iftardan bir saat evvel sokakların şenlik alanı üzere olduğunu, tatlı stantları kurulduğunu anımsatarak Türkiye’de ramazanı yaşarken en çok ülkesindeki şenliği andıran sokakları özlediğini tabir etti.

Türkiye’de ramazan sofralarının bir geleneği olan güllaca emsal olarak, kendi ülkesinde de “kolak” isminde klasik bir tatlı yapıldığını söz eden Aziz, Türkiye’nin Müslüman bir ülke olduğunu ve burada ramazan ayını yaşamaktan memnuniyet duyduğunu söyledi.

Endonezyalı Müslümanların iftar sofralarının vazgeçilmesi haline gelen kolak, palmiye şekeri, hindistan cevizi sütü, pandan yaprağı ve muz ile hazırlanıyor.

Bir yabancı olarak Türkiye’de her vakit insanların misafirperverliğiyle karşılaştığını, daima yemeğe davet edildiğini anlatan Aziz, “Hiç yabancılık çekmiyorum ve kendimi konutumda üzere hissediyorum.” dedi.

Ramazan ayında, sınır dersi almaya başladığını söyleyen Aziz, “Hat yapmayı çok seviyorum. Ebru dersi de almak isterim fakat bunun için sabır lazım ve çizgi yapmaktan daha sıkıntı, vakit ayırmak lazım.” diye konuştu.

Camide birinci teravih namazı

İstanbul’da tıp eğitimi gören Afgan Selgey İsmailhil de ramazan ayını birinci sefer Türkiye’de geçiriyor.

Ülkesinden uzakta ramazan ayını yaşamanın farklı bir his olduğunu aktaran İsmailhil, Türkiye’de bulunduğu için şad olduğunu söz etti.

İsmailhil, “Genel olarak Türkiye’de ramazan çok hoş, beğendim. Bu kadar hoş olacağını düşünmemiştim lakin nitekim hoş.” sözlerini kullandı.

Ramazan ayında insanların birçok faaliyette bulunduğuna değinen İsmailhil, “İnsanları daha memnun görüyorum bu günlerde, keyifli olduklarını düşünüyorum.” dedi.

İsmailhil, birinci sefer mescitte teravih namazına katıldığını belirterek “Afganistan’da konutta kılıyordum ancak mescitte kılmamıştım. Burada teravihe gittiğimde hem bayanlar hem erkekler çok fazlaydı. Afganistan’da bayanlar kimi bölgelerde mescide gidebiliyor ancak genelde bayanlar gitmiyor.” diye konuştu.

“Kendimi çok güzel hissettim, mescitte namaz kılmak öbür bir his.” tabirini kullanan İsmailhil, “Türkiye’de ramazan ayında en sevdiğim şey mescide gitmek.” dedi.

İsmailhil, en çok sevdiği Türk yemeğinin karnıyarık olduğunu söyleyerek kendi ülkesinde iftarda bolani, pakora yemeklerinin yapıldığını, ailesiyle bu yemekleri yemeyi özlediğini lisana getirdi.

Sahur vakti davulcunun sokaktan geçtiğini görünce şaşırdığını, yanındakilere “Davulcu yalnızca ramazanın birinci günü mü geçiyor?” diye sorduğunu aktaran İsmailhil, davulcunun her sahur vakti geçtiğini duyunca da çok şaşırdığını söz etti.

İsmailhil, Türkiye’de cami, sokak üzere yerlerde herkesin birlikte iftar yaptığını görünce memnun olduğunu, kendini meskeninde üzere hissettiğini lisana getirdi.

Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesinde hazırlık sınıfındaki Iraklı Dhelal Zakariya Alrashid ve Kimya Mühendisliği kısmında okuyan Ummanlı Albidaa Sultan Alalawi de Türkiye’deki birinci ramazanını yaşıyor.

Yaklaşık 6 aydır Türkiye’de bulunan iki öğrenci de kendi ülkelerinde sokakların ramazan için süslendiğini, şenlik üzere bir atmosfer yaşandığını aktararak ailelerinden ve ülkelerinden uzakta olmanın verdiği hüznü lisana getirdi.

Türkiye’de bir öğrenci olarak ramazanı yaşamaktan memnuniyet duyduğunu tabir eden Iraklı Alrashid, en çok ailesini ve ülkesinin yemeklerini özlediğini aktardı.

Ummanlı Alalawi de ülkesinde iftarda kesinlikle “sambusa” yemeği yapıldığını ve ülkesinin yemeklerini özlediğini fakat Türkiye’de gördüğü misafirperverlikten ötürü yabancılık çekmediğini tabir etti.