Türkiye Yayıncılar Birliği Lideri Kocatürk: “Meb, Pazarın Başkan Yayıncısı Haline Geldi. Dünyanın Hiçbir Yerinde Bu türlü Bir Şey Görülmedi”

GÜLARA SUBAŞI

Türkiye Yayıncılar Birliği, 2022 Yılı Türkiye Kitap Pazarı Raporu’nu açıkladı. Raporda Ulusal Eğitim Bakanlığı’nın (MEB) 2021’de uygulamaya koyduğu fiyatsız yardımcı kaynak dağıtma uygulamasıyla Türkiye’nin en büyük yayıncısı pozisyonunda olduğu belirtildi. Türkiye Yayıncılar Birliği Lideri Kenan Kocatürk, “Bu kitaplarının dağıtılmasının kesimde yarattığı şudur; eğitim yayıncılarının, kitabevlerinin satışları düştü ve kitabevleri yavaş yavaş kapanmaya başladı. MEB, yayıncılık dalının yüzde 29,5’inde yer alarak bölümün en büyük yayıncısı ve pazarın önder yayıncısı haline geldi. Dünyanın hiçbir yerinde bu türlü bir şey görülmedi ve görülmüyor” dedi.

Türkiye Yayıncılar Birliği, 2022 Yılı Türkiye Kitap Pazarı Raporu’nu açıkladı. Raporda, Türkiye’nin kitap üretiminde 7 yıl gerilediği vurgulanırken, 2015 yılının sayılarına geri dönüldüğü belirtildi. Türkiye Yayıncılar Birliği Lideri Kenan Kocatürk, 2022 raporunu ve yayıncılık bölümünün son durumunu ANKA Haber Ajansı’na kıymetlendirdi. Kocatürk şunları söyledi:

“2022’DE KAĞIT FİYATLARININ TÜRK LİRASI BAZINDA YÜZDE 300 ARTTIĞINI GÖRDÜK”

“Başlangıçta, 2021 Eylül’ünden itibaren Türkiye’de dövizin dalgalanması ve döviz fiyatlarındaki artışla birlikte basılı kitap üretiminde kullanılan kağıdın dışa bağımlı olması, öbür basım ve matbaa materyallerinin -boyaların, tutkalların- ciltleme materyallerinin büsbütün ithal olması nedeniyle maaliyetler iki katına kadar çıktı. 2022 yılını değerlendirdiğimizde, kağıt fiyatlarının Türk lirası bazında yüzde 300 arttığını gördük. Bütün ithal eserlerin ve gereçlerin de fiyat artışıyla bir arada yayınevleri, kendi yayın planlarını gözden geçirerek kimi planlarını daralttılar, azalttılar. Tabi bununla birlikte birebir vakitte satışlarda da bir gerileme oldu.

“KİTAPLARI ARTIK 25 TANE BASAN YAYINCI ARKADAŞLARIMIZ VAR”

Enflasyonun artmasıyla kitap satış fiyatlarındaki adetlerde yüzde 20 ila 30 ortası bir düşüş görüyoruz. Yayınevlerinin kitap satışlarında yüzde 40’lık bir ciro artışı yaşamasına karşın aslında pazarda üretim açısından iki türlü gerileme oldu. Birincisi, yayın planlarının değişmesiyle bir arada kitapların çeşitleri azalırken baskı adetlerinde de değişiklik oldu. Evvelden beş bin üretilen kitap iki bine, iki bin üretilenler bine, bin üretilenler beş yüze kadar düştü. Hatta iş o denli bir noktaya geldi ki, bugün dijital basım teknolojileri sebebiyle kitapları artık 100, 50 ya da 25 tane basan yayıncı arkadaşlarımız var. Bunun temel nedeni, maliyetlerinin ve kağıt fiyatlarının döviz bazında artmış olması.

“YAYINCILARIN KARLARINDAN FERAGAT EDEREK KİTAP FİYATLARINI ÇOK ARTIRMADIĞINI GÖRÜYORUZ”

Bir istatistik vereyim: 2021 Eylül’ü ve 2022 Eylül’ü ortasında yayıncıların maaliyetlerinin döviz bazında yüzde 84 arttığını tespit ediyoruz. Lakin kitap satış fiyatlarının döviz bazında yüzde 15 gerilediğini görüyoruz. Aslında burada, ülke yayıncılarının ve bağımsız yayıncıların, okurlarıyla olan bağını güçlü kılmak için karlarından feragat ederek kitap fiyatlarını çok artırmadığını görüyoruz. Fakat temel neden Türkiye iktisadının yaşadığı kırılganlık, dövizin ve dövizle bir arada pandemi sonrasında yurtdışında kağıt ham hususu fiyatlarının artmış olmasıdır.

“GEÇMİŞTE TÜRKİYE’NİN KAĞIT FABRİKALARI VARDI…”

Kağıt krizinin şöyle bir noktası var. Bizim çağrılarımızdan da bir adedidir. Geçmişte Türkiye’nin kağıt fabrikaları vardı. Bu kağıt fabrikaları, teknoloji olarak geri olduğu söylenerek özelleştirildi ancak özelleştirilen fabrikalardan 3 tanesi kağıt üretir hale geldi. ve hatta onlardan da şu anda yalnızca bir tanesi Balıkesir Kağıt Fabrikası, kağıt üretiyor. Dalaman Kağıt Fabrikası da yeni yeni üretmeye başladı. Ancak örneğin Dalaman’daki fabrika daha çok fotokopi kağıdı üretiyor ve bu içeride üretilen kağıt ölçüsü, Türkiye’nin muhtaçlığı olan kağıdın yüzde 1-2’sidir. Kağıt fabrikalarının kapanmış olması, aslında bize kağıdın stratejik bir eser olarak ne kadar kıymetli olduğunu da gösterdi.

“KAPATILAN KAĞIT FABRİKALARININ MAKİNALARI HURDA FİYATINA SATILDI”

Kağıt fabrikaları, bir özelleştirme furyası ve modasıyla kapatıldı. Kapatılan kağıt fabrikalarının makinaları hurda fiyatına satıldı. Fabrikaların toprakları, üç otuz paraya satıldı. Sonradan o yerlere, katma kıymet yaratılmış olan yeni binalar yapıldı. Hasebiyle bu kağıt krizlerini yaşamamak için, kağıt fabrikalarının ve kağıt sanayisinin devletin teşvikiyle özel kesim tarafından tekrar kurulması gerektiğini söylüyoruz. Devletin daha çok ambalaj kağıdı üzerine çalışması var. Ege’de, Ödemiş ya da Nazilli’de ambalaj fabrikası kuruldu. Bu mevzuyla ilgili geçmiş devirde, Sanayi ve Ticaret Bakanı’yla yaptığım görüşmelerde devlet tarafından teşvik edilerek özel dalın kağıt fabrikası açmasının gündemlerinde olduğu söylendi fakat ne yazık ki rastgele bir gelişme olmadı.”

“YARDIMCI KAYNAK KİTAPLARI TAHMİNEN DE BİR SEÇİM YATIRIMI OLARAK FİYATSIZ DAĞITILMAYA BAŞLANDI”

Kocatürk, MEB’in fiyatsız yardımcı kaynak dağıtımının bölümdeki daralma ve üzerindeki tesirini ve uygulamanın fonksiyonelliğine ait şunları söyledi:

“Bildiğiniz üzere, ders kitapları fiyatsız dağıtılıyordu. Ulusal Eğitim Bakanlığı (MEB), 2021’de yardımcı kaynak kitapları dağıtmaya başladı. Bundan 4-5 yıl evvel MEB, yardımcı kaynak kitaplara muhtaçlık olmadığını ders kitaplarının esasen eğitime yeteri kadar takviye verebileceğini söylüyordu. MEB okullarına çocukların okuma kültürünün geliştirilmesiyle ilgili öykü kitaplarının sokulması bile engellenirken, yardımcı kaynak kitapları tahminen de bir seçim yatırımı olarak fiyatsız dağıtılmaya başlandı. Yardımcı kaynak kitap, geçmişte öğretmenin seçeceği bir muhtaçlığa nazaran yayıncılardan ve kitabevlerinden temin edilirdi. Her öğrencinin birebir gereksinimi olduğunu düşünerek basılmış olan yardımcı kaynak kitapların ne kadar yarar sağladığını ne MEB ne öğretmenler ölçebiliyor.

“MEB, PAZARIN BAŞKAN YAYINCISI HALİNE GELDİ. DÜNYANIN HİÇBİR YERİNDE BU TÜRLÜ BİR ŞEY GÖRÜLMEDİ”

Bu kitaplarının dağıtılmasının dalda yarattığı şudur; eğitim yayıncılarının, kitabevlerinin satışları düştü ve kitabevleri yavaş yavaş kapanmaya başladı. MEB açıkladığımız üzere, yayıncılık bölümünün yüzde 29,5’inde yer alarak dalın en büyük yayıncısı ve pazarın önder yayıncısı haline geldi. Dünyanın hiçbir yerinde bu türlü bir şey görülmedi ve görülmüyor. Bu da ülkenin öteki yayıncılarının pazarda ürettikleri kitaplara rakip kitap üreten bir devlet anlayışıyla yürüyor. Bunun ne kadar yarar sağlandığı da çok tartışılan bir nokta.

“DEVLETE DİYORUZ Kİ, ‘KİTAP KART’ PROJESİNİ HAYATA GEÇİRİN”

Evet bu yardımcı kaynaklara muhtaçlığı olan fakir insanlarımız var, biz burada itiraz etmiyoruz. Fakat öğretmenin seçtiği kitabın okutulmasının şöyle bir yararı var: Öğretmen öğrencisinin hangi alanda, ne kadar, hangi kitaplara muhtaçlığı olduğunu biliyor. Artık siz merkezi olarak tüm bu kitapları basıp gönderirseniz, gönderdiğiniz bu kitapların hiçbir manası kalmıyor. Zira o öğrencinin muhtaçlığı yok. Biz burada devlete diyoruz ki, ‘Kitap Kart’ diye bir projemiz var. Siz Kitap Kart’ın içine buraya harcayacağınız sayısı öğrencilerin harcayabileceği biçimde koyun, öğrenci gitsin kitabevinden öğretmeninin kendisine söylediği kitabı Kitap Kart’ın içindeki parayla satın alsın. Sizin merkezi olarak gönderdiğiniz kitabın ne kadar yararı olduğu ortada ve fakir çocukların da bundan faydalanamadığını imtihan sonuçlarına baktığımızda görüyoruz. İmtihan sonuçlarından çıkan şu ki, daha çok özel okullarda okuyan çocuklar başarılı. Zira oralarda, her türlü yardımcı kaynağın ve temel ders kitaplarının sınırsız halde öğrenciye ulaştırıldığını ve o kaynaklarla eğitim gördüklerini biliyoruz.

“NEDEN 72 ÜLKE ORTASINDA BİZİM ÇOCUKLARIMIZIN OKUDUĞUNU ANLAMADA 40’INCI SIRADA OLDUĞU ANLAŞILIYOR”

Bizim kültür yayınlarımızın hissesi, toplam yayıncılık kesiminin içinde yüzde 29,59. Pazarın yüzde 59,89’u eğitim yayınları. Fakat bunun içinden dini yayınları çıkardığınızda, kesimin yalnızca yüzde 26’sı çocuk, birinci gençlik, kurgu dışı ve kurgu kitaplarından oluşuyor. Yani edebiyat kitaplarının yayıncılık bölümünün içindeki oranına bakarsanız yüzde 4,62’dir. Yüzde 60’ı eğitim yayınlarından, yüzde 29’u kültür yayınlarından oluşan bir pazarın içerisinde neden 72 ülke ortasında bizim çocuklarımızın okuduğunu anlamada 40’ıncı sırada olduğu anlaşılıyor. Öğretmenlerin seçtiği okuma kitaplarını, öykü kitaplarını ve çocukların hayal gücünü geliştirecek kitapları okula sokup okutmazsak, yaygın kütüphaneler, sınıf kitaplıkları, okul kütüphaneleri kurmazsak bu türlü şeyler olabilir.

“BİR ÜLKEDE KÜLTÜR YAYINLARI KESİMİN YÜZDE 26’SINI OLUŞTURUYORSA BU VAHİM BİR DURUMDUR”

İnsanların gelirleri düşük olabilir lakin toplumsal devlet olarak kütüphanelerin yaygın halde hizmet veriyor olması ve oralarda yeni kitapların bulunuyor olması lazım. Mesela MEB, her okula kütüphane kampanyası yaptı ancak bunu bağış kitaplarla yapmaya çalıştı. Buraya bir bütçe ayırarak kitap satın alması yapmadı. Şayet bir ülkede kültür yayınları yayın bölümünün yüzde 26’sını oluşturuyorsa bu vahim bir durumdur. Eğitim yayınlarının yüzde 59’unun içerisinde yüzde 30’un MEB tarafından üretildiğini düşünün. Beşerler yeniden yardımcı kaynaklarını gidip kesimden almışlar bir gerileme olmuş lakin tekrar de almışlar. Demek ki o muhtaçlığı tam karşılayamamış.”

“YANINDAKİ ARKADAŞININ KALEMİNİ ÇALMAYAN, BİZİM KİTAPLARIMIZDAKİ HAKLARI ÇALIYOR”

Kocatürk, akademik yayıncılığın kesimdeki hissesinin yüzde 1’e kadar gerilemesinin nedenlerini şöyle açıkladı:

“Zaten daima düşüktü. Annelerimiz, babalarımız çocuklarını yetiştirirken, ‘Başkasının malına el uzatma, haramdır’ derlerdi. Bu türlü şeyleri ahlaken yanlış buluruz hatta sıra arkadaşının kalemini çalmak bile ayıp karşılanırken bugün bu yasadışı fotokopicilerin yaygın halde fotokopi çekmeleriyle birlikte aslında muharrirlerin, yayıncıların, editörlerin, tercümanların hakları gasp ediliyor, çalınıyor, bu açık açık hırsızlık. ‘Ama öğrencilerin de gelir durum düşük, kitap fiyatları pahalı’ deniyor. Bugün Türkiye’de ortalama üniversite ders kitapları, bütün dünyadaki fiyatların neredeyse 5’te 1’ine satılıyor. İngilizce bir kitabın Türkiye’deki satışı 50 dolarlar civarındayken ve birebir kitabın Türkçeye çevrilmiş hali ne yazık ki 12-13 dolara satılırken bile buna değerli denmesin. Öğrenci arkadaşlarım beni yanlış anlamasın lakin sigaralarının, cep telefonlarının fiyatlarıyla karşılaştırdıklarında bunlar hiç kıymetli gelmezken kitap fiyatlarının değerli gelmesi, biraz akademik dünyanın etik anlayışlarının oturmamasından kaynaklı. Yaygın fotokopi kitap çoğaltmanın hırsızlık olduğunu söylüyoruz. Yanındaki arkadaşını kalemini çalmayan, bizim kitaplarımızdaki hakları çalıyor.

“AKADEMİK YAYINLARDA ÖĞRENCİ BAŞINA YARIM KİTAP DÜŞÜYOR, UTANILACAK BİR DURUM”

Dijital PDF paylaşımlarının yayıncıların müsaadesi olmadan yapılıyor olması da buradaki öbür sorun. Akademik yayınlarda öğrenci başına yarım kitap düşüyor, utanılacak bir durum. Yaklaşık 6,5 milyona yakın öğrencimiz var, öğrencilerimizin her birinin cep telefonları en ucuzu 3 bin lira ancak kabaca 200 liralık kitaba, ‘pahalı geliyor’ denmesinin ben aslında etik açıdan düşünmemiz gereken bir bahis olduğunu düşünüyorum. Akademik dünya, bu ülkeye faziletli, dürüst, etik prensiplere bağlı beşerler, meslek erbabı yetiştirecek. Akademik dünya başını öbür tarafa çeviriyor, bu akademik dünyadaki kitap hırsızlığını, çalıntıyı, yasa dışı fotokopileri ve yasa dışı PDF paylaşımlarını görmezden geliyor. Birtakım yerlerde ise bütün bunların akademisyenlerin teşvikiyle olduğunu görüyoruz. Bu da Türkiye’nin ayıbı olarak orada duruyor.”

“GELİŞMİŞ ÜLKELERDE İNDİRİMLER DÜŞÜK TUTULUR ZİRA KÜLTÜRÜN TAŞIYICISI OLAN KİTABEVLERİDİR”

Kocatürk, çevrimiçi satışlardaki artış göz önüne alındığında “Bu satışların tüketici için avantajları mevcutken, görülen artış, kitap satış mağazalarının karlılığı açısından ne manaya gelir?” sorusuna şu karşılığı verdi:

“Dünyada, gelişmiş çağdaş ülkelerde, yayıncılığı kamu hizmeti üzere görüyorlar. Eğitimin kaliteli olması, öğretmenin düzgün yetişmiş olması, kütüphanelerin yaygın olması ve bu kütüphanelere alınacak kitapları da yayıncıların belirlediği fiyatlardan lokal kitapçılardan alarak bir ekosistem yaratıyorlar. Hem toplumun gereksinimi karşılanıyor hem de düzgün kitaplar üretenlerin kitapları satın alınarak birinci maaliyetleri çıkarılıyor. Fransa’da, Almanya’da, İtalya’da, İspanya’da, Kore’de neredeyse indirimsiz, yüzde 9-10 indirimli alınıyor. Bu ülkelerde kitap fiyatlarında indirim yasaktır, sırf birtakım istisnalar vardır. Örneğin Almanya’da hiç indirim yapılmaz, Fransa’da yüzde 5, İtalya’da yüzde 10, İspanya’da yüzde 15 yapılır. İndirimler düşük tutulur zira kültürün taşıyıcısı olan kitabevleridir.

“TÜRKİYE’DE MİLLETLERARASI DEVLERİN DE GELDİĞİ DAL, E-TİCARET SAVAŞLARINA SAHNE OLUYOR”

Kitabevlerinde yalnızca kitap satılmaz, oraya karar verdiğiniz bir kitabı almaya gittiğinizde ve kitapçıya girdiğinizde üçe yakın da öbür kitap alırsınız. Kültürün taşıyıcısı olması açısından kitabevlerinin yaşamasının çok değeri var. Batılı ülkeler bütün bunu çözmek için, kitabevlerinin ziyan etmeyeceği ve insanların oradan elini ayağını çekmeyeceği halde muharrir etkinliklerinin, söyleşilerin düzenlendiği bir yapı kurmuşlardır. Bizde ise ticaret kanunumuz aracılığıyla ne yazık ki, hele de artık milletlerarası devlerin de geldiği yayıncılık bölümü, ziyanına olsa bile yüksek indirimlerle kitap satan e-ticaret savaşlarına sahne oluyor. Okurların da bizi anlaması açısından söyleyeyim. Bir kitabevine yüzde 35 indirimle verilmiş olan kitaplar, bir internet sitesinde yüzde 50 indirimli satıldığında, kim masraf kapak fiyatından kitap satan kitabevinden kitap alır?

“YAZILI KÜLTÜRÜ MÜDAFAA KANUNU’ DİYE SUNDUĞUMUZ BİR KANUN TASLAĞI VAR”

Kitabevleri zati yavaş yavaş kapanmaya başlıyor. Bizim de bu hususla ilgili ‘Yazılı Kültürü Muhafaza Kanun Taslağı’ diye dalın içindeki bütün paydaşlarla hazırlayıp sunduğumuz, Kültür Bakanlığı’nın da revize edip kabul ettiği, tıpkı vakitte Maliye, İçişleri ve Adalet bakanlıklarının da müdahale ettiği ve bizim tekrar gözden geçirerek hazırladığımız bir kanun taslağı var. Bu kanun taslağı şu anda yasallaşması için Cumhurbaşkanlığı’nda beklemekte. Şayet bu kanun taslağı yasallaşmazsa yayıncılık kesiminin ve kültürümüzün sıraladığımız nedenlerden ötürü çok büyük ziyan göreceğini söylüyoruz. Kitabevine gitmeden konutumuza kadar gelen çevrimiçi satışlar devam edecek ve hayatımızda olacak, bu kaçınılmaz bir gerçek. Biz bunun yayıncılık kesiminin ve kültürümüzün ziyan görmeden yapılmasının düzeneklerinin kurulması için bu kanun taslağını hazırladık. Bütün gelişmiş ülkelerde bu kanunlar var. Yayıncılık hizmetini, kamu hizmeti olarak görüp koruyan, kitabevlerini koruyan, kütüphanelerin yaygınlaşmasını sağlayacak bir kanun taslağıdır. Bunun bir an evvel hayata geçmesi gerekiyor.”

“PTT KARGO ARTIRIMI, EDEBİYAT VE KÜLTÜR MECMUALARINI OLUMSUZ ETKİLİYOR”

Kocatürk, PTT Kargo’nun kitap taşıma tarifesinde gittiği değişiklikle yüzde 315’lik artırım yapmasını şöyle kıymetlendirdi:

“Yayıncılarımızın birçoğu PTT Kargo’yu kullanıyordu. PTT, kitabevlerine, okullara gönderilen kitapları da fiyatsız götürüyordu, artık ondan da vazgeçti. Bu artırım, e-ticaret satışlarında bir düşüş yaratmaz ancak bilhassa edebiyat ve kültür mecmualarını çok olumsuz etkiliyor. PTT Kargo’nun bu şartları, yayıncıların kitap satışlarını olumsuz etkiliyor. Bağımsız yayıncıların okurlara direkt sattığı kitap satışlarında tesirli olabileceğini düşünüyorum.”

“SESLİ KİTAP PİYASAYA GİRMEYE BAŞLADI”

“Tüm dünyada kitapların evvel hardcover’ı -ciltlisi-, sonra paper back’i, yani karton kapaklısı ve sonra cep boyutu basılır. Lakin birebir vakitte sesli kitap da vardır. Bizde sesli kitap piyasaya yavaş yavaş girmeye başladı. Beşerler bir yerden bir yere giderken hele Ankara, İstanbul üzere trafik sorunu olan yerlerde, artık yolda giderken trafikteki otomobillere bakmak yerine birebir vakitte kitap dinlemeye başladılar. Hatta o denli şeyler var ki bu dinlenen kitapları, meskene gittiklerinde kaldığı yerden okumaya da başladılar. Bayan okurlarımız meskende iş yaparken kitap dinlemeye başladı. Sesli kitap oranındaki artışın, kitap fiyatlarının atmış olmasıyla bir bağı yok. Tam aksine uzun yolda ya da trafikte olduğumuz mühletler içerisinde dinlemeyle alakası var. Yüzde 55’lik artış, bir evvelki yıla nazarandır. Aslında enflasyonu buradan çıkardığınızda bir artış yoktur fakat Türkiye’de bu pazarın yavaş yavaş da geliştiğini söyleyebilirim.

“DEVLET KİTAP ALIRKEN İHALE MEVZUATIYLA EN YÜKSEK İNDİRİMLE ALMAK YERİNE YAYINCIYI, KİTABEVİNİ KORUMALI”

Devletimiz halk kütüphanelerine kitap satın alırken yayıncıdan yüzde 45 indirimli alıyor. Diyoruz ki, ‘Kütüphaneleri yaygınlaştırın, kütüphanelere kitap alırken yayıncının belirlediği fiyatlardan azamî yüzde 20 indirimle alın ve bu kitapları kütüphaneye en yakın kitabevinden alın ki o kitabevi de ayakta kalsın yaşasın.’ MEB’e diyoruz ki, ‘Sınıf kitaplıklarına, okul kütüphanelerine kitap alın.’ Üniversite kütüphanelerine diyoruz ki, ‘Siz de buralara kitap alın ya da kiralama yoluyla dijital kitapları alın.’ Bütün bunları alırken Türkiye’nin ihale mevzuatıyla en yüksek indirimle almak yerine, üreten yayıncıyı, müellifi ve yaratıcılığı desteklemek için belirlenen indirimlerle alın ve kitabevlerini de koruyun. E-ticaret satışlarında yüzde 10 ya da 20’den fazla indirim yapılmasın ki kitabevleri ayakta kalsın.

“KÜTÜPHANELERDEN KİTAP EDİNMENİN YOLUNU AÇALIM”

Kendi ferdî kütüphanelerini kuracak olan beşerler, kitabevlerinden yahut çevrimiçinden kitapları alırlar lakin birebir vakitte okurlar rastgele bir formda bir kitaba erişmek istediğinde bir bedel ödemeden yaygın halk kütüphaneleri ve lokal kütüphanelerden kitap edinmenin yolunu da açalım diyoruz. Yazılı Kültürü Müdafaa Kanunu’nun özü bu. Burada yasaklanan, yayıncının belirlediği fiyatın dışında yüzde 10’dan yahut 20’den fazla indirim yapılmaması. Amaçlanan kitabevleri ayakta kalsın, yaşasın ve kültürün de taşıyıcısı olsun. Kütüphanelere kitap alımında da ahbap çavuş bağıyla, iktidarın adamından, belediyedeki dayısının çocuğunun şirketinden alınan değil yeterli kütüphanecilerimiz, düzgün öğretmenlerimizin seçtikleri kitapların kitabevlerinden alındığı, yayıncıların da yeni yeni kitaplar üretmesini sağlayan bir yapı olsun. Söylediğimiz bu.

“KİTAP YASAKLAMALARINA KARŞI ÇIKIYORUZ VE YÖNETENLERE DİYORUZ Kİ, ‘KİTABIMA DOKUNMA!”

Ülke yayıcılığının çok sağlam bir damarı var. Bu sağlam damar, uzun yıllardır uğraş ederek bağımsız yayıncılarımız tarafından geliştirildi. Milletlerarasında Türkiye, yeni kitap üretme sayısı olarak bakıldığında 5’inci sırada. Bu hiç küçümsenecek bir şey değil. Dünyadaki yayıncılık dalının içinde ekonomik olarak 12’nci sıradayız. Okuma kültürünü geliştirilirken bunun yaratıcılığa ve özgür fikre de ket vurmadan yapmamız lazım. Ülkemizde kitap yasaklamaları yıllardır devam ediyor bu periyotta de oldu. Bu kitap yasaklamaların önüne geçemiz gerekiyor. Küçükleri Muzır Neşriyattan Muhafaza Konseyi diye bir konsey var. Bu konsey çocuklarımızın okuyacakları kitapları yasaklamakla vazifeli. Her ay bir kitabı yasaklıyorlar. Hatta artık yetişkinlere yönelik olan kitaplara da yasak getirmeye başladılar. Bu türlü yasaklarla bu ülke artık yürüyemez, kitapların özgür kalması gerekiyor. Onun için de Türkiye Yayıncılar Birliği olarak biz her yıl, Niyet Söz Özgürlüğü Mükafatları veriyoruz. Kitap yasaklamalarına karşı çıkıyoruz. ve devlete, bizi yönetenlere de diyoruz ki, ‘Kitabıma dokunma!”