Tarihi Maraş Çarşısı'nın son iki semer ustası "meslekleri yaşasın" diye çalışıyor

Tarihi Maraş Çarşısı’nın son iki semer ustası “meslekleri yaşasın” diye çalışıyor

Kahramanmaraş’taki tarihi Maraş Çarşısı’nın son iki semer ustası, sarsıntıda ayakta kalan çarşıda mesleklerini yaşatmak için gayret ediyor.

Dulkadiroğlu Alaüddevle Bey’in 1500’lü yıllarda taş ve ahşap kullanılarak inşa ettirdiği, 495 iş yerinden oluşan 9 girişli Maraş Çarşısı’nın büyük kısmı, 6 Şubat’taki sarsıntılarda ziyan gördü.

Geçmiş vakitlerde çarşı içerisinde çok sayıda semercinin yer alması münasebetiyle “semerciler bölümü” olarak anılan noktada kalan iki usta tezgahlarının başından ayrılmıyor.

Bulundukları alanın sarsıntıdan ziyan görmemesi sayesinde iş yerlerini açabilen ustalar, meslekleri yaşasın diye mesai yapıyor.

Çarşıda hizmet veren 60 yaşındaki semer ustası Ömer Mankır, AA muhabirine, geçmişte değerli olan mesleğininsüreç içerisinde bu özelliğini yitirdiğini belirterek, semerciliğin çağın gerisinde kaldığını söyledi.

Teknolojinin de işlerini olumsuz etkilediğini belirten Mankır, “Dede ve baba mesleğini sürdürüyorum. Bu mesleği bırakamadım. Zelzele bizi çok makus etkiledi. Sarsıntıdan sonra bir mühlet kapalı kaldık. Başımızı dağıtmak için dükkanımızı açtık. Sarsıntıların yıkamadığı tarihi çarşıda işimize devam ediyoruz.” diye konuştu.

Meslekte çırak yetiştirilemediğini anlatan Mankır, çarşıda bu işi yapan iki kişi kaldıklarını, vakit içerisinde de mesleğin biteceğini kestirim ettiklerini lisana getirdi.

“Semerciliğin son üyeleriyiz”

Semer ustalarından 70 yaşındaki Ali İtina de 11 yaşından bu yana mesleğiyle uğraştığını anlattı.

Depremin akabinde bir ay uğramadığı iş yerine “Bir yerden başlamak lazım” diyerek tekrar geldiğini lisana getiren İhtimam, şunları kaydetti:

“Çarşı tarihi olduğu için yıkılmadı ancak hasar aldı. Tamir yapılır diye düşünüyorum. Bugün, köylere ve kırsal bölüme yol gidiyor. Hayvan gücüne gereksinim olmayınca da bizim mesleğe muhtaçlık kalmadı. Biz artık mesleğin son temsilcileriyiz. Mesleği nereye kadar götürebilirsek götüreceğiz. Bizden sonrası yok. Semerciliğin son üyeleriyiz. Hayvan ölür kalır semeri, insan ölür kalır yapıtı. Biz ölürsek artık bu semerler eser olarak kalacak.”