Sarsıntıya imajlı konuşma sırasında şahit olan üniversite öğrencisi, ailesini hasretle anıyor
Kahramanmaraş merkezli 6 Şubat’taki sarsıntılardan etkilenen Hatay’da ailesini kaybeden üniversite öğrencisi Mehmet İhsan Oğuz, sarsıntıdan yaklaşık 1,5 saat evvel annesiyle yaptığı görüşmenin ekran manzarasını saklıyor.
Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Dijital Pazarlama ve Reklamcılık Kısmı 2. sınıf öğrencisi 21 yaşındaki Oğuz, Kahramanmaraş merkezli sarsıntılarda Hatay’ın Antakya ilçesinde yaşayan babası Mustafa, annesi Fatma ve ablası Şengül Oğuz’u kaybetti.
Akevler Mahallesi’nde 6 gün sonra enkazdan çıkarılan ailesinin cenazelerini defneden Oğuz, Büyükdalyan Konteyner Kenti’nde acılarını bastırmaya çalışıyor.
Depremden yaklaşık 1,5 saat evvel annesiyle yaptığı görüşmenin ekran manzarasını saklayan Oğuz, zelzeleye arkadaşıyla yaptığı imajlı konuşma sırasında şahit oldu.
“Duygularımı tanım etmem imkansız”
Oğuz, AA muhabirine, zelzeleden saatler evvel ailesiyle manzaralı konuşma gerçekleştirdiğini söyledi.
Annesiyle uzun uzun konuştuğunu aktaran Oğuz, “Gece 03.00’e kadar annemle muhabbet ettik. Son görüşmemiz olduğunu bilemezdim ki. Akabinde vedalaştıktan sonra uyku tutmayınca arkadaşımı da aramak istedim.” dedi.
Oğuz, saat 04.00 civarında ise Hatay’daki çocukluk arkadaşı Emirhan Baz’ı aradığını, kısa bir müddet sonra da zelzelenin yaşandığını anlattı.
Bu dakikaların aklından hiç çıkmadığını aktaran Oğuz, “Arkadaşımın elindeki telefon sallanmaya başlayınca zelzele olduğunu fark ettik. ‘Ne oluyor?’ derken elindeki telefon düştü. Sonra da imaj gitti. O arkadaşımla zelzeleden 4 gün sonra bizim meskenin enkazının bulunduğu alanda buluştuk. Hislerimi tanım etmem imkansız.” diye konuştu.
Oğuz, zelzelenin akabinde, Çanakkale’deki bir polis akrabasıyla Hatay’a geldiğini, gördüğü görüntü karşısında çok üzüldüğünü lisana getirdi.
“Beni teselli eden tek şey ailemin cenazesine ulaşabilmek oldu”
Evlerini ve yakınındaki parkı tanıyamadığını vurgulayan Oğuz, “Akevler Mahallesi’ndeki meskenimiz de adeta yok olmuştu. Binadan yalnızca kapı komşularımız sağ çıktı. Onlarla apartmandaki öbür cenazelerin çıkarılmasını bekledik. Konutumuzun civarında ailemden birilerinin cenazesinin bekledim. Arama kurtarma takımları, ailemin cenazesini enkazdan çıkardı. Beni teselli eden tek şey ailemin cenazesine ulaşabilmek oldu. Onların kabirlerini ziyaret ediyorum.”