Samandağlı Depremzede: “Zeytin ve Portakal Bahçelerimizin Suyunu Karşılayan Derenin Üzerine Zehir Yüklü Asbestler Döküldü”

Haber: BECERİKLİ BAĞIŞ – Kamera: FURKAN ERDEM

Hatay’ın Samandağ ilçesinde enkaz molozları, Yeşilköy Mahallesi’nde depremzedelerin yaşadığı bölgeye dökülmeye başlandı. Bölge sakinleri, molozların zehirli asbest barındırabileceği tasası yaşıyor. Mahallede yaşayan Mehmet Ali Ergin, “Maalesef köyümüzün tam kalbine, dere yatağımızın üstüne, bütün zeytin ve portakal bahçelerimizin suyunu, yeşilliğimizin su muhtaçlığını karşıladığı derenin üzerine zehir yüklü asbestler döküldü. Karşımızda bir muhatap bulamıyoruz. Bir devletin insanını bu kadar yok saydığını hiçbir yerde görmedik” dedi.

Kahramanmaraş merkezli sarsıntılardan en çok etkilenen kentlerden biri olan Hatay’da enkaz kaldırma çalışmaları devam ediyor. Hatay’da kaldırılan enkazlar evvelce ‘Kuş Cenneti’ olarak isimlendirilen bölgeye dökülürken son günlerde Samandağ’a bağlı Yeşilköy Mahallesi’nde bulunan boş bir yere dökülmeye başladı. Bölge halkı ise molozların zehirli asbest barındırabileceği tasası yaşıyor.

“DERE YATAĞIMIZIN ÜSTÜNE, BÜTÜN ZEYTİN VE PORTAKAL BAHÇELERİMİZİN SUYUNU, YEŞİLLİĞİMİZİN SU GEREKSİNİMİNİ KARŞILADIĞI DERENİN ÜZERİNE ZEHİR YÜKLÜ ASBESTLER DÖKÜLDÜ”

Yeşilköy mahallesinde yaşayan Mehmet Ali Ergin, moloz yığınlarından duydukları kaygıyı lisana getirerek, “İçimiz yanıyor 60 gündür. Devasa bir afet yaşadık; sevdiklerimizi, yakınlarımızı, birikimlerimizi kaybettik ancak bundan daha acısı, ardımızda gördüğünüz molozlar. Maalesef köyümüzün tam kalbine, dere yatağımızın üstüne, bütün zeytin ve portakal bahçelerimizin suyunu, yeşilliğimizin su gereksinimini karşıladığı derenin üzerine zehir yüklü asbestler döküldü. Karşımızda bir muhatap bulamıyoruz. Bir devletin insanını bu kadar yok saydığını hiçbir yerde görmedik. Bunun daha evvel bir sürü örneği var dünyada; bu enkazlar nasıl kaldırılmış, nasıl kaldırıyor? Öncelik birkaç tane firmanın rantı mı yoksa nitekim orada yaşayan popülasyonun ömür hakkı mı, onu sorgulamaya başladık” diye konuştu.

“YETKİLİLERE ANLATTIK, BİLDİRDİK ANCAK MAALESEF BİR GERİ DÖNÜŞ YOK”

Bölgedeki yetkililerle irtibat kurduklarını fakat sonuç alamadıklarını belirten Ergin, “Dünyadan beşerler bizimle bağlantıya girdi. Buranın ne kadar sakıncalı olduğunu, bundan 10 sene sonrasının bize nasıl ziyan vereceğini çok hoş anlattılar. Tıpkı halde biz de bunları yetkililere anlattık, bildirdik lakin maalesef bir geri dönüş yok. Tam bilakis, ‘Bu halde olmaması gerekir. Bekletin, bir altyapısını oluşturun en azından’ diyoruz. Bir bakıyorsunuz, sonraki gün 10 katı, 15 katı kamyon, güya buradaki insanlara ‘Biz sizi öldürmek için varız’ diyorlar” dedi.

“BUNUN İVEDİSİ NEDİR, ONUN KARŞILIĞINI BULAMIYORUZ”

Ergin, molozları dökülmesi için uygun öteki bir bölge olup olmadığını ait soruyu, “Olmaz olur mu? Devasa bir coğrafya. Yalnızca Yeşilköy’den bahsetmiyoruz. Etrafımızda, sağımızda solumuzda devasa vadiler var. Bir de bunun ivedisi nedir, onun karşılığını bulamıyoruz. Bir molozu süratlice kaldırmanın hiçbir mantığı yoktur” diye yanıtladı.

“KAÇA SATTINIZ? KAÇA SATILIYOR BU BEDENLER”

Japonya’da yaşanan zelzeleler sonrasında yapılan enkaz kaldırma çalışmalarından bahseden Ergin, “Yıkacağı binanın üzerini kapatıyor, ayrıştırmasını orada yapıyor. Zehirli, az zehirli yahut hiç zehirli olmayan hususları ayırıyor. Bu bir hükümetin, devletin, vatandaşını ne kadar düşündüğü ile alakalı. Maalesef burada bizim muhatap olduğumuz iki tane taşeron firma var. Adamlar da diyorlar ki ’30 kilometrelik yere gidersek yakıtımız fazla olur’. Burada bir tane bebek kanser olduğu zaman… Kaça sattınız? Kaça satılıyor bu bedenler” dedi.

“‘GELİRİZ, KALBİNİZE MOLOZU DÖKERİZ. BİRKAÇ FİRMA BURADAN MİLYONLARCA DOLAR PARA KAZANIR. SİZ DE ÇEKİP GİDERSİNİZ.’ SİSTEM BU”

Bölgede maske ile yaşamak zorunda kaldıklarını vurgulayan Ergin, şöyle devam etti:

“İmkansız, maskesiz yaşamak imkansız. Ben, yalnızca röportaj için çıkarttım. Maske bir yana, bu kalkan tozlar… Çadırda yaşıyorsunuz, açık alan, tencerenizi koyuyorsunuz. Bu mevcut olan hükümete de ‘size gereksinimimiz yok’ demek için kendi aşımızı kendimiz yapıyoruz. O tencere pişinceye kadar üzerinde toz olmuş. Bu şartlarda yaşamak imkansızlaşıyor. Buradaki verimli toprakları, güzelim doğayı, burada hayatları boyunca kardeşçe yaşamış kültürü yok etmek, öteki emelleri yok. Zira bunun diğer insani izahı yok. Çadır vermediniz, 7-8 gün sonra yardıma geldiler, birçok canımızı bu biçimde yitirdik. Buradaki beşerler topraklarını, hayvanlarını bırakamaz. Biz çiftçiyiz; çiftçi doğduk, çiftçi öleceğiz. Bizi bu topraklardan ayıramazlar. Bize dediler ki ‘Siz ayrılmazsanız biz de sizi bu formda ayırırız. Geliriz, kalbinize molozu dökeriz. Birkaç firma buradan milyonlarca dolar para kazanır. Siz de birkaç sene sonra, buradaki topraklar çoraklaştığı vakit çekip gidersiniz.’ Sistem bu.

Samandağ’ın en yüksek, en pak havasına sahip Yeşilköy’den bahsediyoruz. Bunu yok etmenin hiç kimseye ne yararı olur? Şayet sizin varsa inancınız, Allah’tan varsa küçücük bir kaygınız, bunu bedelini çok ağır ödersiniz.”