Müellif ve ressam Muammer Erkul, asrın felaketinde yaşanan unutulmaz anları resme döktü Açıklaması

Yazar, ressam ve yayıncı Muammer Erkul, Kahramanmaraş merkezli sarsıntı felaketini ve afet sonrası yaşananları unutmamak hedefiyle illüstrasyon olarak resmetti.

Lise yıllarından itibaren dergicilikle uğraşan, 2018’e kadar 5 yıl “Divanyolu” kültür, sanat, tarih, edebiyat ve ömür mecmuasının genel yayın direktörlüğünü üstlenen Erkul, çizdiği seri yapıtları toplumsal medyada paylaştı, ayrıyeten fiyatsız olarak mecmuaların istifadesine sundu.

Erkul, AA muhabirine yaptığı açıklamada, sarsıntının büyüklüğünü hiç kimsenin tartışacak durumda olmadığını söyledi.

Yaşanan afetin dünya tarihindeki en büyük sarsıntılarından biri olduğunu belirten sanatçı, “Yüzeye en yakın sarsıntılardan. Örneği görülmemiş halde, tıpkı gün 9 saat ortayla meydana gelmiş sarsıntılar silsilesi. Daha evvel görüp yaşadığımız bütün sarsıntıları bir kefeye, 2023 yıkımını bir tarafa koyarsak, tartışmasız bu felaket ağır basar.” dedi.

“Bütün eller bir olup birebir taşın altına, daima birlikte sokuldu”

Afet yaşandıktan sonra herkes üzere kendisinin de şaşkınlık hayret, endişe ve kaygı içinde kaldığını kaydeden Erkul, “Acaba nasıl yardım edebilirim? hisleri ile bu dehşet haberlerini takip etmeye başladım. Baktıkça, gördükçe, anladıkça, düşündükçe büyüyen ancak daima büyüyen bir facia. İsmine ‘asrın felaketi’ dediler ancak bu, kaç asrın görmediği bir felaketti, kim bilir…” tabirlerini kullandı.

Muammer Erkul, sarsıntının akabinde yaşanan dayanışmaya da değinerek, şu bilgileri verdi:

“Gözü bağlı adamların, yoklayarak kocaman bir fili tanımaya çalışması üzere beşerler evvel diğer öteki taraflarından bakmaya çalıştı zelzeleye. Bazıları sırtından paltosunu çıkarıp yardım araçlarına koydu, bazıları ivedilikle misyonerlik faaliyetlerine başladı, bazıları kendine siyasi bir yarar sağlamaya çalıştı. Çeşit çeşit gösteriyle karşılaştık. Ama bunların hiçbiri, orada zelzelesi yaşayan insanların umurunda bile değildi. Onlar can vermişti, onlar bir can daha kurtarma uğraşındaydı. Onlar, bir kutuya yardım parası atanları yahut enkaz önünde poz verenleri değil, sahiden yanlarında duranları hissediyor ve onları da kendi canları üzere aziz biliyorlardı. Zira orada güya bir can pazarı vardı. Canlar gidiyor yahut yıkıntılar ortasından çıkarılıp alınmaya çalışılıyordu. Yalnızca yetişkinler mi? Hayır. Çocuklar, yaşlılar, bayanlar, köpekler, kediler ve bütün canlılar. Hepsi bir olmuş ve beraberce bir can için daha el birliği yapıyordu. Bu ortada bu milletin nasıl bir millet olduğunu da cümle alem görmüş oldu. Dünyanın neresinde olursa olsun her devleti çökertecek olan böylesi bir yıkımda bütün eller bir olup tıpkı taşın altına, daima birlikte sokuldu.”

“Şahit olduklarımızı, akılda kalacak kompozisyonlar halinde çizmeye başladım”

Herkes üzere, ‘Ben ne yapabilirim?’ sorusunu kendisine tekraren sorduğunu aktaran Erkul, çabucak herkesin yardım kuruluşlarına bağış yaptığını vurgulayarak, kendisine “Daha öbür ne olmalıydı, ne olabilirdi?” sorusunu sorduğunu lisana getirdi.

Yaşananların bir mühlet sonra unutulduğunun altını çizen sanatçı, şöyle devam etti:

“İnsanız, her insanın her acıyı unuttuğu üzere, bu felaketi de yavaş yavaş unutacaktık. Lakin buna deva bulmalıydık. Şu an hayatta olanların gelecekte bu acıyı unutmamaları, hatırlamaları ve yarınlarda doğup hayatta olacakların, nasıl bir sarsıntı yaşandığını bilip öğrenmeleri için bugün şahit olduklarımızı, akılda kalacak kompozisyonlar halinde çizmeye başladım. Ben evvel, ‘biraz karşılık, biraz sevap’ niyetiyle başlamıştım. Lakin ilgi gördü. Bu bana da teşvik oldu. Gerisi gerisine çizmeye başladım bıkmadan, üşenmeden, duvara asılacak bir tablo üzere ayrıntılı çalışarak ve her biri için günlerce vakit harcayarak. Hala her fırsat bulduğumda da çalışmaya devam ediyorum.”

Erkul, her şartta sanatın tesirli bir yol olduğunun altını çizerek, “Her vakit söylediğim üzere, hatta 60 sayı bastığım Divanyolu mecmuasının de sloganlarından biri olan şu cümle çok değerlidir, ‘Sanatçın yoksa sanatın yok, sanatın yoksa yarınların yok.’ Şunu daima gözden kaçırıyoruz, yaşadığımız uygun makus ne varsa, onu kesinlikle sanatın kuşatıcı çerçevesi içine almalıyız. Kendi sanatkarlarımızı kesinlikle desteklemeliyiz. Ancak, sanki bunu hakikaten yapıyor muyuz, çok tartışılır.” değerlendirmesinde bulundu.

-“Milletime, devletime ve yaşadığım bu çağa borcumu ödemeye çalışıyorum”

“Asrın Felaketi” başlıklı çizimlerini dergicilerin istifadesine sunduğunu kaydeden Erkul, şu sözleri kullandı:

“Sanatın ve ayrıyeten dergiciliğin her türlü zorluğunu yaşadım, düzgün bilirim. Bu yüzden, Asrın Felaketi çizimlerimi isteyen mecmuaların fiyatsız olarak kullanabilmesi için mecmua kümelerinde duyurular yaptım. Talep edenlere, basmaları için yüksek çözünürlüklü yapıtlarımı yolladım. Bu çizimlerim, 2023 sarsıntısından sonra milletime borcum oldu. Bu türlü inanıyor, bu türlü düşünüyorum. Milletime, devletime ve yaşadığım bu çağa olan borcumu ödemeye çalışıyorum.”

Muammer Erkul, çalışmalarını bir standa dönüştürmek istediğinin altını çizerek, “Bazı mahallî idarelerin, birkaç okul ve işyerinin temsilcileriyle görüşmeler yaptık lakin dayanak bekliyorum. Bir yandan çizerken her şeyi sen yapamazsın. Bu çizimler yalnızca benim değil ki, milletimizin. Öyleyse dayanak olsun birileri. Nasıl zelzele bölgelerini onarmak, depremzedelerin yaralarını sarmak için birlikte çabalıyorsak, birileri de zelzele çizimlerimi topluma yaymakta, yarınlara taşımakta takviye olsun. Ayrıyeten kitap olarak da basmak istiyorum zelzele çizgilerimi. İnşallah hakikat şahıslarla karşılaşacağım ve gerçek adımları atacağım.” dedi.