Konteyner kentin “Gitarist dedesi” depremzedelere müziğiyle moral oluyor

Kahramanmaraş merkezli 6 Şubat sarsıntılarından etkilenen Hatay’daki konteyner kentte barınan 70 yaşındaki Mehmet İstanbuloğlu, akşamları düzenlediği küçük konserlerle depremzedelere moral oluyor.

Henüz 15 yaşındayken marangoz babasının yanında müzik aletleri üreterek müziğe ilgi duymaya başlayan İstanbuloğlu, vakitle nota da öğrenerek gitar, bağlama, cümbüş ve ud üzere telli çalgıları çalmaya başladı.

Gençlik yıllarında bir periyot düğünlerde ve kimi yerlerde sahne de alan İstanbuloğlu, bir mühlet sonra Antakya’daki meskeninin altında kurduğu atölyede müzik aletlerinin tamiratını yapmaya başladı.

İstanbuloğlu, sarsıntılarda Sümerler Mahallesi’ndeki konutunun ağır hasar alması ve sonrasında yıkılması üzerine müzik aletleri koleksiyonun yanı sıra atölyesini de kaybetti.

AFAD uyumunda oluşturulan Topal Dursun Konteyner Kenti’nde hayatını sürdüren İstanbuloğlu, burada da bir arkadaşının ikram ettiği gitar sayesinde hayatını adadığı müzikten tekrar kopmadı. Akşam saatlerinde konteynerinde gitarını alan İstanbuloğlu, komşularına küçük konserler veriyor.

Depremin acısını hayatını adadığı müzikle hafifletmeye çalışan İstanbuloğlu, konteyner kenti paylaştığı depremzedelere de moral oluyor.

Mutlu hayatına sarsıntıyla gölge düştü

Çevresinde “Gitarist dede” olarak anılan İstanbuloğlu, AA muhabirine, gençliğinde gündüzleri oyma saz imalatı ve tamiri yaptığını, akşamları da müzik kursu verdiğini söyledi.

Askerlik yıllarında bas gitar daha sonra mandolin de öğrendiğini aktaran İstanbuloğlu, “25 yaşından sonra sahneye çıkmaya başladım, 45 yaşıma kadar devam ettim. Konuttaki küçük atölyemde müzik aletlerini tamir ediyordum. Keyifli bir hayatım vardı. Zelzele olunca her şey bitti.” tabirini kullandı.

İstanbuloğlu, eşi ve serebral palsi hastası oğluyla bir müddet çadırda yaşadıktan sonra konteynere geçtiklerini lisana getirdi.

“Şimdi burada tekrar müzikle teselli oluyorum”

En büyük hüznünün müzik aletlerini ve atölyesini kaybetmek olduğunu vurgulayan İstanbuloğlu, şöyle konuştu:

“Müzik aletlerimin enkazda yok olmasına çok üzüldüm, neredeyse ağlayacaktım. Artık burada yeniden müzikle teselli oluyorum. Günlerim müzik yaparak, eskiyi anarak geçiyor. Burada bazen komşularıma da çalıyorum. Dinleyenlerin hepsi beni alkışlıyor. Bana ‘Ne vakit konser vereceksin?’ diyorlar. Elimizden geldiğince onlara konser veriyorum. Ben müziği bırakamam esasen, şayet bırakırsam bin yaşıma gelmiş olurum. Müzik yaptığımda buradaki herkes keyifli oluyor. Biraz olsun gerilimlerini atmış oluyorlar. Herkesin acısı var. Bir formda kayıpları var. Benim de akrabalarımdan ölenler oldu. Lakin hayat devam ediyor. Güneş çıkınca herkes hayatına devam edecek. Gitarım, müziğim bana ilham veriyor, çalınca heyecanlanıyorum.”