İki çocuğunu da kaybetmesine karşın etrafındakilere umut oldu

İki çocuğunu da kaybetmesine karşın etrafındakilere umut oldu

Kendi acısını unuttu arkadaşlarının gücüne güç katıyor

Acılı anne terk etmediği zelzele bölgesinde arkadaşlarına takviye oluyor

Acılı anne Elçin Ezer:

“Enkaz yığını da olsa insan memleketinde huzur buluyor. Zira çocuklarımın, annemin burada olduğunu biliyorum”

HATAY – Kahramanmaraş merkezli sarsıntılardan en çok etkilenen Hatay’da, zelzele nedeniyle iki çocuğu ve annesini kaybeden depremzede bayan, kendi acısını bir kenara bırakarak zelzelesi yaşayan arkadaşlarına umut ışığı oluyor. Tedavisi sonrası sarsıntı bölgesine dönen acılı anne Elçin Ezer, hem Hatay’ı hem de depremzede arkadaşlarını terk etmiyor.

Kahramanmaraş merkezli 6 Şubat zelzeleleri geride birçok acıyı da beraberinde getirdi. Hatay’ın Antakya ilçesinde iki çocuğu Mertcan Ölmez ve Nazlı Ölmez ile annesi ve babasıyla birlikte sarsıntıya meskende yakalanan Elçin Ezer, enkaz altından 96 saat sonra sağ kurtarıldı. Annesi ve iki çocuğunu zelzelede kaybeden Ezer, yaşadığı tüm acılara karşın hayattan kopmadı. Tedavisi sonrası çabucak zelzele bölgesine gelen Ezer, kendi imkanlarıyla edindiği çadırda kalarak zelzelesi yaşayan arkadaşlarına umut olmaya çalışıyor. Arkadaşlarını ve sarsıntı bölgesini terk etmeyen Ezer, vakit zaman meskeninin bulunduğu bölgeye de giderek annesi ve iki çocuğunun kokularını duyduğunu söyledi.

“Depremin biteceğini ve buradan çıkabileceğimizi düşündük”

Depremin olduğu gece hiç uyumadığını ve zelzele sırasında çocuklarını uyandırdığını söyleyen acılı anne Elçin Ezer, “Deprem gecesi zati hiç uyumamıştım. Bir şeyler olacağını aslında hissetmiştim. Cumartesi ve Pazar çocuklar çok memnun bir halde yaşadılar o günlerini. Kendi odamıza yakalandı. Kızım yanımda yatıyordu. Oğlum kendi yatağında. Annem de bizimleydi. 04.05’te telefonu elimden bıraktım. Kızım o gece bana ‘Anne beni sararak uyur musun’ demişti. Kızımı sardım sarsıntıyla kalktım. Annemi uyandırdım. Annem çocukları uyandırmamı söyledi. İkisini de uyandırdım. Oğlum şuurlu bir halde ‘Anne telefonları alır mısın?’ dedi. Zelzelenin biteceğini ve buradan çıkabileceğimizi düşündük” dedi.

“Kızım bana ‘Anne ölmek istemiyorum’ dedi”

Yaklaşık 50 saniye sonra binanın yıkıldığını söyleyen Ezer, “50. saniyede tavanın üzerine çöktüğünü hissettim. Kızımın elini tutuyordum. Oğlum ve annem koridorda yakalandı. Kızımla irtibat kuruyordum. ‘Anne uygun misin’ diyordu. ‘Kızım nefesini yorma’ diyordum. Yalnızca parmak temasıyla irtibat kuruyorduk. Yağmuru üzerimizde hissettik. Kızım birinci evvel bana ‘Anne ölmek istemiyorum’ dedi. Ben onu sakinleştirmeye çalışıyordum. ‘Bizi buradan çıkaracaklar diye teselli ediyordum. ‘Anne seni çok seviyorum’ dedi. ‘Ben de seni çok seviyorum ancak nefesini tüketme’ dedim. Üçüncüsünde ‘Anne ben ölürsem sakın ağlama, üzülme’ dedi. Birinci günün akşamına kadar da kızım yaşadı” diye konuştu.

Antalya’dan gelen eski eşinin sayesinde enkazdan çıkarıldığını söz eden Ezer, “Maalesef oğlum ve annem birinci düştüklerinde can vermişlerdi. Ben onları hiç görmedim. Çıkarıldıklarında da yoktum. Çok sıkıntı bir geceydi. Enkaz altında geçen günlerin nasıl geçtiğini sabah ve akşam ezanıyla anlıyordum. Dördüncü gün çıkabildim enkazdan. Sabah ezan okundu. Biri bana adımla hitap ediyordu. Ben elime taş alarak ses yaptım. Bana seslenen Antalya’dan gelen eski eşimdi. Kızımı sordu. ‘Kızım yanımda öldü dedim. Oğlumu sordu. ‘Hiç duymadım sesini’ dedim. Grupları getireceğini beni çıkaracağını söyledi. Sabah ezanından sonra çalışmaya başladılar. 13.15’te beni çıkarabildiler” dedi.

“Ben enkaza gittiğimde güya çocuklarımın kokusu varmış üzere hissediyorum”

Çocukları ve annesinin cenazesine katılamadığını belirten Ezer, “Ben kızımın, oğlum ve annemin mezarını Antakya’ya gelene kadar görmedim. Cenazelerine katılamadım. Ben 40. günde geldim Antakya’ya. 31 Mart’ta babamı Adana’da hastanede bırakıp buraya geldim. Enkaz yığını da olsa insan memleketinde huzur buluyor. Zira çocuklarımın, annemin burada olduğunu biliyorum. Evet sıkıntı, acı. Ben yürümeye çıktığımda ayaklarım beni istemsiz bir halde enkaza götürüyor. Hiçbir şeyim yok. Meskenim yok. Lakin ben enkaza bile gittiğimde güya çocuklarımın kokusu varmış üzere hissediyorum” dedi.

“Babam yanımda olursa acım hafifler”

Babasının enkazdan 16 saat sonra çıkarıldığını lakin şu an Adana’da tedavi gördüğünü söyleyen Ezer, babasını da yanına alarak konteynerde kalmak istediğini söyledi. Şu an çadırda kalan Ezer, “Çok sıkıntı bir devirden geçiyoruz. Biz burada felaketi, kıyameti yaşadık. Dilerim bir daha olmaz insanlarımız da ders alsın. Kimse kimseyi üzmesin. İki dakikaya sığdı bütün hayatımız. Artık çadırda kalıyorum. 28 Şubat’ta yaptığım konteyner müracaatının sonuçlanmasını bekliyorum. Dilerim sonuçlanır. Hayatta kalan tek varlığım babam. Onu da buraya getirebileyim. Babam da enkazda kaldı 16 saat sonra çıkarıldığını söylediler bana. Bütün aileyle bir arada yaşıyorduk. Zati ayağından pürüzü vardı. Hastanede şu an bakım altında lakin yanımda olursa acım hafifler. Şu an konteyner müracaatımın sonuçlanmasını bekliyorum” diye konuştu.

“Ben gözyaşlarımı tutamıyorum ancak o benden daha metin duruyor”

Arkadaşı acılı anne Elçin Ezer’e dayanak olmaya çalıştığını lakin gözyaşlarını tutamazken, Elçin Ezer’in kendisinden daha güçlü olduğunu söyleyen Rahşan Atahan, “Bana teyze diyen iki çocuğu kaybettim ben. Elçin’in çocuklarını. Enkazda kalmadık ancak sarsıntı nedeniyle çocuklarım da yaralandı. Kayıplarımız çok. Dostlarımız, anılarımız gitti. Hayatımız 1,5 dakikada alt üst oldu. Ben onu asla anlayabileceğimi düşünmüyorum. Çok inanılmaz feci bir kayıp. Elimden gelen her biçimde dayanak olmaya çalışıyorum ancak bakıyorum kimi vakit o benden daha güçlü duruyor. Ben gözyaşlarımı tutamıyorum lakin o benden daha metin duruyor. Çok daha güçlü. Umut oluyor” dedi.

“Yüreği çok geniş lakin acısının tanımı yok”

Elçin Ezer ile çadır kentte tanıştığını söyleyen Mehtap Yılmaz, “Yüreği çok geniş fakat acısının tanımı yok. Ben onu yakın bir vakitte tanıdım çadırda. Kaybettiklerimiz kadar çok hoş dostluklarımız oldu. Baht arkadaşıyız. Hayatta kalmaya çalışıyoruz. Ben burada hayvanlar için kalıyorum. Hayvanlarla ilgili gönüllülerden dayanak istiyorum” sözlerini kullandı.