Evladından duyduğu baba sözü ile gözyaşlarına boğuldu

Evladından duyduğu ‘baba’ sözü ile gözyaşlarına boğuldu

Bir “baba” sözü bakın nasıl ağlattı

Bu sözleri duyabilmek için 2 bin 353 kilometre yol kat ettiler

KOCAELİ – Fransa’da gelişim geriliği teşhisi konulan 3 yaşındaki Berkay, ailesinin takviyesi, eğitimcilerinin özverisiyle birinci sözlerini yıllar sonra çıkardı. O anları anlatan baba Cengiz Georgiev, gözyaşlarına hakim olamadı.

Fransa’da yaşayan Cengiz ve Zeynep Georgiev çifti, 3 yaşındaki oğulları Berkay’ın, 1.5 yaşında iken kendileri ile bağlantı ve göz kontağı kuramaması, konuşamaması, ikiz kardeşi Berfin ile oyun oynayamaması üzerine endişelenerek, hastanenin yolunu tuttu. Yapılan testlerde otizm belirtilerinin olduğu tespit edildi. Aile, vakit kaybetmeden Fransa’da eğitimlere başladı. Berkay’ı uzun mühlet gözlemleyen aile, eğitimlerin yetersiz olması sebebiyle özel eğitim merkezi araştırmaya karar verdi. Anne Zeynep Georgiev, internette yaptığı araştırmalarında Kocaeli’nin Başiskele ilçesinde bulunan Atlantis Danışmanlık Merkezi’ni keşfetti. Çocuklarının “anne” ve “baba” demesine hasret kalan çift, 2 bin 353 kilometre yol kat ederek, Fransa’dan Kocaeli’ye geldi.

Atlantis’te eğitimlere başlayan Berkay, 1 hafta üzere kısa bir müddette, bu vakte kadar hiç bağlantı kuramadığı ailesine “anne” ve “baba” demeye başladı. Eğitim sürecinde iken hastaneye başvuran çift çocuklarında otizm belirtilerinin değerli derece azaldığını, otizm değil uyaran eksikliği olabileceğini öğrendi. Tarifsiz memnunluk yaşayan çift, evlatlarının gelişimi için bir müddet daha Kocaeli’de kalmaya karar verdi ve eğitimleri uzattı. Tabiat ile iç içe, hayvanlar ile terapi ve kaliteli eğitim sayesinde etrafıyla bağlantı kuran, konuşan, oyunlar oynayan ve yüzünden tebessüm eksik olmayan Berkay, hem ailesini hem de merkezde kendisiyle ilgilenen eğitimcileri sevindirdi.

“Oğlum artık benimle oyun oynamak istiyor”

Berkay’ın eğitimlerden evvel etrafıyla göz kontağı dahi kurmakta zahmet çektiğini tabir eden baba Cengiz Georgiev, “Kocaeli’ye 6 Mart’ta geldik. 1 ay kalmayı planlıyorduk fakat bu süreyi uzattık. Yeterli ki de uzattık zira birinci haftadan bile çocuğumda çok hoş değişimler gördük. Çocuğumun göz kontağı yoktu, işaret etmiyordu. Şu an hepsini yapabiliyor, çocuklarla oynayabiliyor. İkiz kardeşiyle oynamaya başladı, göz kontağı arttı. Atlantis’e gelmeden evvel saydıklarımın hiçbiri yoktu. Oyun oynasın diye parka götürüyorduk, ikiz kardeşi çocukların ortasına karışıyordu ancak Berkay kenarda tek başına oynuyordu. Berkay hiç çocuklarla irtibata geçmiyordu. Atlantis’te eğitim almaya başladıktan bir hafta sonra her şey çok değişti. Oğlum çocuklarla ve benimle irtibata geçti. Daha evvel benimle hiç bağlantı kurmuyordu, daima annesiyle irtibat kuruyordu. Artık benimle de irtibat kurmaya başladı. Oğlum artık benime oyun oynamak istiyor. Anlatılmaz yaşanır. Atlantis üzere yer bence dünya üzerinde yoktur” dedi.

“Berkay artık apayrı bir çocuk oldu”

Yaşadığı zorlukları anlatan anne Zeynep Georgiev, “Oğlumda çok fazla otizm belirtileri vardı. Belirtiler başlıyor sonra birden teğe geçiyordu. Fransa’da da eğitim aldık ancak burası üzere ağır değildi. Özel bir çocuğa o eğitim yetmez. Berkay evvelden apayrı bir çocuk oldu. Konutta bir çocuk vardı lakin yok üzereydi. Berkay oyuna, toplumsallaşmaya çok isteksizdi. Berkay daima bana bağlıydı, ikiz kardeşine ve babasına çok fazla ilgi göstermiyordu. Berkay artık değişik bir çocuk oldu. Olağanlaştı, bizim dünyamıza geri döndü. Berkay artık yaramazlık yapıyor, söz, cümle kurmaya başladı. Atlantis’e gelmeden evvel de birkaç söz söylüyordu lakin cümle kuramıyordu. Artık Berkay, ‘Yağmur yağıyor’ diyebiliyor. ‘Kurbağa zıplıyor, köpek düştü, inek düştü’ diyor. Berkay’ın bana ‘Anne’ deyişini ben fark etmedim fakat arkadaşım duymuş. Hoş bir histi, anlatılmaz, yaşanmalı. İçten bir mutluluktu, anneler beni anlar” tabirlerini kullandı.