Depremzedelerin Kedilerine Sahip Çıkan Esnaf

Kahramanmaraş merkezli 6 Şubat’taki sarsıntılardan etkilenen Hatay’da tarihi Uzun Çarşı’da esnaflık yapan Emine Çayırcık, iş yerinin önünde sahipsiz çok sayıda kediye bakıyor.

Tarihi Uzun Çarşı’da 25 yıldır takı ve ikramlık eşya işi yapan 46 yaşındaki Çayırcık, her gün iş yerinin önüne gelen ve “Tarçın” ismini verdiği kediyi beslemeye başladı.

Komşularının yanı sıra hayvanseverlerin takviyesiyle zelzele öncesi 60’ın üzerinde kediye bakan Çayırcık, 6 Şubat’taki felaketin akabinde da can dostlarını sahipsiz bırakmadı.

İş yerini hasar görmesi nedeniyle açamayan Çayırcık, bu müddette kedileri beslemek için tarihi çarşıya gelmeye devam etti.

Depremden etkilenen iş yerini gerekli tamirat ve düzenlemeleri yapmasının akabinde yine açan bayan, 30’a yakın kediye bakmayı sürdürüyor.

Çayırcık, zelzelenin akabinde kaybolan öteki kedilerinin de dönmesini bekliyor.

“Kedilere düşkünlüğüm Tarçın’ın hayatıma girmesiyle başladı”

Hayvansever Çayırcık, AA muhabirine, kedilere düşkünlüğünün, ismini “Tarçın” koyduğu kedinin hayatına girmesi ile başladığını söyledi.

Kendini sevdiren Tarçın sayesinde kedi korkusunu da yendiğini belirten Çayırcık, davetsiz konuklarının vakitle çoğaldığını anlattı.

Depremden evvel iş yerinin önüne gelen kedilere uygun bir formda baktığını aktaran Çayırcık, “Deprem öncesinde 60’ın üzerinde kedim vardı. Dükkanın önünde ve yan tarafta bulunan tarihi caminin içinde alanları vardı. İmam ve müezzin de bize yer konusunda yardımcı olurdu. Caminin bir kısmında onları beslerdim. Zelzelede cami de yıkılınca hayat alanları azaldı.” diye konuştu.

Çayırcık, zelzelenin yaşandığı 6 Şubat’ta erkenden kedilerini beslemek için çarşıya geldiğini belirterek, şöyle devam etti:

“Baktım 2 kedi vardı. ‘Tarçın’ diye çağırdım, yok. Başkalarını çağırdım, 2-3 oldular, sonrası yok. Bir iki saat gezindim. Sonra tavuktu, ciğerdi, mamaydı ortaya döktüm, yesinler, aç kalmasınlar diye. Zira hasar çok büyüktü ve onlar aç kalacaktı. Bir daha inemeyebilirdim. Evimle çarşının ortası olağan koşullarda 15 dakika lakin ben o gün 3,5 saatte buraya geldim. Bütün orta sokaklar, her yer kapalıydı. İkinci günü tekrar geldim. Tarçın’ı çağırdım. En son baktığımda caminin üst tarafından koşarak geldi. Kucağıma atladı, sarıldı. Orta ara gelemediğim periyotlarda yeğenimi gönderdim. O besledi. Çoğalıyorlar artık. Tekrar eski haline geliyor inşallah. Şu an 30’a yakın kedim var. Onların devamı da gelir. Esasen birçok doğurdu. Onlar biraz daha büyüsün, anneleri buraya getirir.”