Depremzede sıhhat çalışanı ailesini inançlı yere bırakıp yardımına koştu

Kahramanmaraş’ta 6 Şubat’taki sarsıntılara yakalanan Acil Tıp Teknisyeni (ATT) Hanım Ayşe Büyüktürkmen Karcı, ailesini inançlı bir yere bıraktıktan sonra başka afetzedelerin yardımına koştu.

Depreme ailesiyle meskeninde yakalanan Karcı, eşiyle çocuklarını bir ortaya toplayarak sarsıntının durmasını bekledi.

Sarsıntı durduktan sonra eşiyle çocuklarını inançlı bir yere götüren Karcı, akabinde kendisine muhtaçlık olabileceğini düşünerek işinin başına döndü.

Karcı, AA muhabirine, sarsıntı anında üzerlerine dolabın yıkılmasıyla uyandıklarını söyledi.

Dört çocuğu bulunduğunu belirten Karcı, “Hangisine koşabilirim, hangisini alabilirim’ diye düşünürken kendimi buldum. Hepsini bir ortaya getirip yatağımın üzerinde topladım. Çocuklarıma dedim ki, ‘Şehadet getirelim, üzerimize duvarlar yıkılabilir, gözlerinizi kapatın ve hoş şeyler düşünün’. Zira o anda her şeyin bittiğini düşündüm.” dedi.

Karcı, sarsıntıların durmasıyla konuttan çıkıp araçlarıyla inançlı bir yere gittiklerini anlatarak, “Eşime dedim ki benim 112’ye gitmem lazım. Biz yaşıyoruz, çocuklarımız sağlıklı çok şükür ancak bana muhtaçlığı olan birileri var bir yerlerde. Sağ olsun, o da takviye oldu.” tabirini kullandı.

Ardından Vilayet Sıhhat Müdürlüğüne gidip vazifeye hazırlandıklarını lisana getiren Karcı, şöyle devam etti:

“Hazırlanırken kendinden geçen arkadaşlarım vardı. Birbirimize takviye olduk. Herkes bulduğu ambulansa geçti, herkes hayat kurtarmaya hazırdı. Herkes ailesini bırakmıştı bir yere. Biz Azerbaycan Bulvarı’na birinci çıkışımızı yaptık. Her yer çok fazla karışıktı. Herkes gelmiş, herkes yardıma koşuyordu enkazlar için. Gücümüzün yettiği yetmediği her şeye, herkese koşmaya çalıştık. Her taşın altından, her enkazın altından çıkan çok farklı bir öykü vardı. Kiminin annesinin vefat haberini, kiminin kardeşinin, kiminin koca bir ailesinin haberini verdik. Allah’ım bir daha hiçbirimize bu anları yaşatmasın.”

Karcı, vilayet dışından gelen sıhhat gruplarının kente giriş anonslarını yaptıklarını duyunca çok memnun olduklarını vurgulayarak, “Kayseri 112 takımı kente girdik’, ‘Niğde 112 takımı kente girdik’, ‘Şırnak 112 grubu kente girdik’ diye anonslar geçiyordu. Yalnız değildik, grup arkadaşlarımla el ele tutuşup seviniyorduk, zira bizi yalnız bırakmamışlardı. Gelen takımların hepsi enkaz başlarına gitti, çalışmaya başladı.” diye konuştu.

Depremde pek çok yakınının yanı sıra 30 yıllık çocukluk arkadaşını da kaybettiğine tabir eden Karcı, şunları kaydetti:

“Arkadaşımın yıkılan meskeninin enkazına gittik. Elif Naz annen yanında mı diye seslendim. ‘Yanımda’ dedi. ‘Allah’a şükürler olsun yaşıyorlar’ dedim. ‘Melike’ diye seslendim, ‘Ses veremez’ dedi. ‘Neden?’ dedim, ‘Öldü’ dedi. Orada annesiyle bekliyordu. Korksun, güçsüz kalsın istemedim. Tamam teyzeciğim ben buradayım. Seni bırakmayacağım, gitmeyeceğim buradan, sana yardım çağıracağım dedim. ‘Öldü’ dediğinde çığlığı atamadım, hiç kimse ölüsünü gördüğünde içindeki çığlığı atamadı. Bir vefat var diyemedim, zira yanımdaki arkadaşımın 5 ölüsü var, ona saygısızlık olur ağlamak diye.”