Çocuklar sinema ve tiyatrodan uzak kaldı

2022 yılı çocuk araştırması datalarına nazaran, anneleri yahut temel bakım verenleri tarafından son bir yılda sinema yahut tiyatroya gittiği belirtilen 6-17 yaş kümesindeki çocukların oranının yüzde 39,1 olduğu görüldü. Son bir yılda sinema yahut tiyatroya gitmediği belirtilen 6-17 yaş kümesindeki çocukların yüzde 40,1’inin aileleri tarafından maddi olarak bu aktifliğin karşılanamadığı ortaya kondu.

Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK), 2022 yılı Türkiye Çocuk Araştırması sonuçlarını paylaştı. Araştırmanın sonuçlarında her 3 çocuktan biri son bir yılda tiyatro yahut sinemaya götürüldü. Sinema ve tiyatroya gidemediği belirtilen 6-17 yaş kümesindeki çocukların yüzde 40,1’inin aileleri tarafından maddi olarak bu aktifliğin karşılanamadığı belirtildi.

Araştırmanın sonuçlarına nazaran, kendine ilişkin odası olan çocukların oranı yüzde 34 iken kendine ilişkin odası olmayan çocuklar ortasında, uyumak için kullandığı odayı bir hanehalkı üyesi ile paylaşanların oranı yüzde 29,4, iki yahut daha fazla hanehalkı üyesi ile paylaşanların oranı ise yüzde 36,6 oldu.

Kendine ilişkin odası olan çocukların oranı yaş kümesine nazaran incelendiğinde, yaş ilerledikçe kendine ilişkin odası olan çocukların oranının arttığı görüldü. Bu oran 0-1 yaş kümesinde yüzde 23,4 iken 15-17 yaş kümesinde yüzde 45,3 oldu.

Kendine ilişkin odası olan çocukların oranı annenin/temel bakım verenin eğitim durumuna ve hanenin gelir durumuna nazaran incelendiğinde, annenin/temel bakım verenin eğitim seviyesi arttıkça ve hanenin geliri yükseldikçe kendine ilişkin odası olan çocukların oranının arttığı görüldü.

Günde en az bir kere diş fırçalayan 3-17 yaş kümesindeki çocukların oranı yüzde 66,5 oldu

Anneleri/temel bakım verenleri tarafından günde en az bir sefer diş fırçaladığı belirtilen 3-17 yaş kümesindeki çocukların oranı yüzde 66,5 oldu.

Diş fırçalama oranları cinsiyete nazaran incelendiğinde, kız çocukların erkek çocuklara nazaran daha fazla diş fırçalama oranına sahip olduğu görüldü. Günde bir sefer diş fırçaladığı belirtilen 3-17 yaş kümesindeki kız çocukların oranı yüzde 36,7 iken erkek çocukların oranı yüzde 34,1 oldu. Günde bir kereden fazla diş fırçaladığı belirtilen 3-17 yaş kümesindeki kız çocukların oranı yüzde 36,7 iken erkek çocukların oranı yüzde 26,0 oldu.

Diş fırçalama oranları yaş kümelerine nazaran incelendiğinde, yaş ilerledikçe diş fırçalayan çocukların oranının arttığı görüldü. Günde bir seferden fazla diş fırçaladığı belirtilen 3-5 yaş kümesindeki çocukların oranı yüzde 21,3 iken 13-17 yaş kümesindeki çocukların oranı yüzde 39,3 oldu.

Anneleri/temel bakım verenleri tarafından haftada en az bir sefer banyo yaptığı belirtilen 3-17 yaş kümesindeki çocukların oranı yüzde 99,9 iken haftada en az iki defa banyo yaptığı belirtilen çocukların oranı yüzde 88,9 oldu.

Yürüyüş/koşu yapan 4-17 yaş kümesindeki çocukların oranı yüzde 14,1 oldu

Son bir hafta içinde en az bir gün, günde en az bir saat yapılan sportif faaliyetler incelendiğinde, anneleri/temel bakım verenleri tarafından 4-17 yaş kümesindeki çocukların yüzde 14,1’inin yürüyüş/koşu yaptığı, yüzde 7,6’sının futbol oynadığı, yüzde 4,0’ünün bisiklet sürdüğü, yüzde 1,8’inin voleybol oynadığı, yüzde 1,5’inin basketbol oynadığı, yüzde 5,8’inin ise öbür sportif faaliyetleri yaptığı görüldü.

Çocukların yaptığı sportif faaliyetler cinsiyete nazaran incelendiğinde, 4-17 yaş kümesindeki erkek çocukların en fazla yaptığı sportif faaliyet yüzde 14,3 ile futbol oynamak oldu. Bu faaliyeti yüzde 13,1 ile yürüyüş/koşu yapma, yüzde 5,1 ile bisiklet sürme izledi. Birebir yaş kümesindeki kız çocukların en fazla yaptığı sportif faaliyet yüzde 15,2 ile yürüyüş/koşu yapmak oldu. Bu faaliyeti yüzde 3,4 ile voleybol oynama, yüzde 2,9 ile bisiklet sürme izledi.

Konsantre olmada zorluk yaşayan 5-17 yaş kümesindeki çocukların oranı yüzde 1,4 oldu

İlgili fonksiyon alanında çok zorlanan yahut hiç yapamayan çocuklar incelendiğinde, anneleri/temel bakım verenleri tarafından görmede zorluk yaşadığı belirtilen 5-17 yaş kümesindeki çocukların oranının yüzde 1,0, duymada zorluk yaşadığı belirtilen birebir yaş kümesindeki çocukların oranının yüzde 0,2, yürümede zorluk yaşadığı belirtilen çocukların oranının yüzde 1,1, kendi özbakımını yapmada zorluk yaşadığı belirtilen çocukların oranının ise yüzde 0,9 olduğu görüldü.

Anneleri/temel bakım verenleri tarafından irtibat kurmada zorluk yaşadığı belirtilen 5-17 yaş kümesindeki çocukların oranının yüzde 0,8, öğrenmede zorluk yaşadığı belirtilen tıpkı yaş kümesindeki çocukların oranının yüzde 1,5, hatırlamada zorluk yaşadığı belirtilen çocukların oranının yüzde 1,1, konsantre olmada zorluk yaşadığı belirtilen çocukların oranının ise yüzde 1,4 olduğu görüldü. Değişikliği kabul etmede zorluk yaşadığı belirtilen çocukların oranı yüzde 2,1, davranış denetimini sağlamada zorluk yaşayan çocukların oranı yüzde 1,6, arkadaş edinmede zorluk yaşayan çocukların oranı ise yüzde 2,1 oldu.

Anneleri/temel bakım verenleri tarafından her gün telaş yaşadığı belirtilen 5-17 yaş kümesindeki çocukların oranı yüzde 7,3 iken her gün depresyonda hissettiği belirtilen tıpkı yaş kümesindeki çocukların oranı ise yüzde 4,7 oldu.

Okul derslerinin baskısı altında hisseden 6-17 yaş kümesindeki çocukların oranı yüzde 13,4 oldu

Anneleri/temel bakım verenleri tarafından okul derslerinin baskısı altında hissettiği belirtilen 6-17 yaş kümesindeki çocukların oranı yüzde 13,4 oldu. Okul derslerinin baskısı altında hissettiği belirtilen 6-17 yaş kümesindeki erkek çocukların oranı yüzde 12,7 iken tıpkı yaş kümesindeki kız çocukların oranı ise yüzde 14,1 oldu.

Çocukların okul derslerinin baskısı altında hissetme oranının yüzde 14,3 ile en yüksek 15-17 yaş kümesinde olduğu görüldü. Okul derslerinin baskısı altında hissettiği belirtilen 6-9 yaş kümesindeki çocukların oranının yüzde 12,1, 10-12 yaş kümesindeki çocukların oranının yüzde 14,0, 13-14 yaş kümesindeki çocukların oranının ise yüzde 13,8 olduğu görüldü.

Çocukların okul derslerinin baskısı altında hissetme oranının fonksiyonel zorluğu olan çocuklarda yüzde 25,6, fonksiyonel zorluğu olmayan çocuklarda ise yüzde 11,4 olduğu görüldü.

Ebeveynlerin mesken ödevlerine yardım ettiği 6-17 yaş kümesindeki çocukların oranı yüzde 54,8 oldu

Anneleri/temel bakım verenleri tarafından ebeveynlerinin ayda en az bir defa ödevlerine yardım ettiği belirtilen çocukların oranı yüzde 54,8 oldu. Çocukların yaşları ilerledikçe, ebeveynlerin çocukların mesken ödevlerine yardım etme oranının azaldığı görüldü. Ebeveynlerinin ayda en az bir sefer ödevlerine yardım ettiği belirtilen 6-9 yaş kümesindeki çocukların oranı yüzde 82,8 iken 15-17 yaş kümesindeki çocukların oranı yüzde 23,1 oldu.

Anneleri/temel bakım verenleri tarafından ebeveynleri ile birlikte ayda en az bir defa okul durumları hakkında konuştukları belirtilen 6-17 yaş kümesindeki çocukların oranı yüzde 89,7, kitap, sinema yahut televizyon programları hakkında konuştukları belirtilen çocukların oranı yüzde 69,9, kütüphaneye yahut kitapçıya gittiği belirtilen çocukların oranı ise yüzde 28,5 oldu.

Ebeveynleri ile birlikte ayda en az bir kere ülke gündemi hakkında konuştukları belirtilen 6-17 yaş kümesindeki çocukların oranı yüzde 33,3 oldu. Çocukların yaşları ilerledikçe, ebeveynleri ile birlikte ülke gündemi hakkında konuşma oranının da arttığı görüldü. Ebeveynleri ile birlikte ayda en az bir kere ülke gündemi hakkında konuştukları belirtilen 6-9 yaş kümesindeki çocukların oranı yüzde 19,3 iken 15-17 yaş kümesindeki çocukların oranı yüzde 47,8 oldu.

Peynir ve yoğurt üzere süt eserlerini her gün tükettiği belirtilen çocukların oranı yüzde 57,8 oldu

Anneleri/temel bakım verenleri tarafından peynir ve yoğurt üzere hayvan sütünden yapılan yiyecekleri her gün tükettiği belirtilen 6 aylık ve daha üst yaştaki çocukların oranı yüzde 57,8 oldu.

Anneleri tarafından ekmek yahut makarna üzere tahıl içeren yiyecekleri her gün tükettiği belirtilen 6 aylık ve daha üst yaştaki çocukların oranı yüzde 62,4 iken meyveyi her gün tükettiği belirtilen çocukların oranı yüzde 50,5, sebzeyi her gün tükettiği belirtilen çocukların oranı yüzde 33,0, et, tavuk yahut balığı her gün tükettiği belirtilen çocukların oranı yüzde 12,7 ve fasulye, nohut, mercimek üzere kuru baklagilleri her gün tükettiği belirtilen çocukların oranı yüzde 10,9 oldu.

Şeker yahut çikolata üzere tatlıları her gün tükettiği belirtilen çocukların oranı yüzde 32,6, cips ve kraker üzere atıştırmalıkları her gün tükettiği belirtilen çocukların oranı yüzde 21,4, kola yahut şeker içeren öbür alkolsüz içecekleri her gün tükettiği belirtilen çocukların oranı ise yüzde 15,1 oldu.

Şeker yahut çikolata üzere tatlıları, cips ve kraker üzere atıştırmalıkları, kola yahut şeker içeren öteki alkolsüz içecekleri her gün tüketen çocuklar yaş kümelerine nazaran incelendiğinde, yaş ilerledikçe bu eserleri her gün tükettiği belirtilen çocukların oranının arttığı görüldü.

Annenin/temel bakım verenin eğitim düzeyi arttıkça meyve, zerzevat, et, tavuk yahut balık, peynir ve yoğurt üzere hayvan sütünden yapılan yiyecekleri her gün tüketen çocukların oranının arttığı görüldü. Bir okul bitirmemiş annelerin/temel bakım verenlerin çocuklarından her gün meyve tüketenlerin oranı yüzde 30,6 iken yükseköğretim mezunu olanların çocuklarında bu oranın yüzde 70,3 olduğu görüldü. Bir okul bitirmemiş annelerin/temel bakım verenlerin çocuklarından her gün zerzevat tüketenlerin oranı yüzde 26,5 iken yükseköğretim mezunu olanların çocuklarında bu oranın yüzde 44,6 olduğu görüldü.

Son 12 ayda sinema ve/veya tiyatroya giden 6-17 yaş kümesindeki çocukların oranı yüzde 39,1 oldu

Anneleri/temel bakım verenleri tarafından son 12 ayda sinema ve/veya tiyatroya gittiği belirtilen 6-17 yaş kümesindeki çocukların oranının yüzde 39,1 olduğu görüldü.

Anneleri/temel bakım verenleri tarafından son 12 ayda sinema yahut tiyatroya gitmediği belirtilen 6-17 yaş kümesindeki çocukların yüzde 40,1’inin aileleri tarafından maddi olarak bu aktifliğin karşılanamadığı, yüzde 24,3’ünün yaşadığı yerin yakınında sinemanın/tiyatronun olmadığı, yüzde 21,0’ının sinema yahut tiyatroya ilgi duymadığı, yüzde 6,2’sinin ailesinin vakti olmadığı için götürmediği, yüzde 5,2’sinin pandemi ile ilgili durumlar nedeniyle, yüzde 2,8’inin ailesinin müsaade vermediği için gidemediği görüldü.

Diğer çocuklar tarafından zorbalığa uğrayan 6-17 yaş kümesindeki çocukların oranı yüzde 13,8 oldu

Anneleri/temel bakım verenleri tarafından ayda en az birkaç sefer öbür çocuklar tarafından zorbalığa maruz kaldığı belirtilen 6-17 yaş kümesindeki çocukların oranı yüzde 13,8 oldu.

Anneleri/temel bakım verenleri tarafından ayda en az birkaç kere öteki çocuklar tarafından kimi şeylerin kasıtlı olarak dışında bırakıldığı belirtilen 6-17 yaş kümesindeki çocukların oranı yüzde 7,2 iken ayda en az birkaç kere öteki çocuklar tarafından alay edildiği belirtilen birebir yaş kümesindeki çocukların oranı yüzde 7,7 oldu.

Ayda en az birkaç kere öbür çocuklar tarafından hakkında berbat söylentilerin yayılmasına maruz kaldığı belirtilen 6-17 yaş kümesindeki çocukların oranı yüzde 4,8 iken ayda en az birkaç kere öbür çocuklar tarafından vurulmaya yahut itilmeye maruz kaldığı belirtilen birebir yaş kümesindeki çocukların oranı yüzde 4,4 oldu.

Ayda en az birkaç kere öbür çocuklar tarafından eşyalarının alındığı yahut eşyalarına ziyan verildiği belirtilen 6-17 yaş kümesindeki çocukların oranı yüzde 3,4 iken ayda en az birkaç defa başka çocuklar tarafından tehdit edildiği belirtilen tıpkı yaş kümesindeki çocukların oranı yüzde 2,1 oldu.

İşlevsel zorluğu olan çocukların başka çocuklar tarafından daha fazla zorbalığa uğradığı görüldü. Fonksiyonel zorluğu olan çocuklarda zorbalığa uğrama oranı yüzde 27,2 iken fonksiyonel zorluğu olmayan çocuklarda bu oran yüzde 11,6 oldu.

Davranışlarını denetim edebildiği belirtilen 6-17 yaş kümesindeki çocukların oranı yüzde 83,4 oldu

Anneleri/temel bakım verenleri tarafından davranışlarını denetim edebildiği belirtilen 6-17 yaş kümesindeki çocukların oranı yüzde 83,4 oldu. Davranışlarını denetim edebildiği belirtilen 6-17 yaş kümesindeki kız çocuklarının oranı yüzde 85,3 iken birebir yaş kümesindeki erkek çocuklarının oranı ise yüzde 81,7 oldu.

Anneleri/temel bakım verenleri tarafından karşılaştığı zorluklara karşın başladığı işleri bitirebildiği belirtilen 6-17 yaş kümesindeki çocukların oranı yüzde 79,3 iken hislerini denetim altında tutabildiği belirtilen tıpkı yaş kümesindeki çocukların oranı ise yüzde 77,6 oldu. Hem davranışlarını denetim edebilen hem başladığı işi bitirebilen hem de hislerini denetim altında tutabilen 6-17 yaş kümesindeki çocukların oranının ise yüzde 66,3 olduğu görüldü.

Hem davranışlarını denetim edebilen hem başladığı işi bitirebilen hem de hislerini denetim altında tutabilen 6-17 yaş kümesindeki çocukların oranının yaş ilerledikçe arttığı görüldü. Fonksiyonel zorluğu olan çocuklarda bu oranın yüzde 45,8 iken fonksiyonel zorluğu olmayanlarda yüzde 69,6 olduğu görüldü.

Son bir hafta içerisinde en az bir mesken işi yapan 5-17 yaş kümesindeki çocukların oranı yüzde 52,5 oldu

Anneleri/temel bakım verenleri tarafından son bir hafta içerisinde en az bir konut işi yaptığı belirtilen 5-17 yaş kümesindeki çocukların oranı yüzde 52,5 oldu. Son bir hafta içerisinde en az bir mesken işi yaptığı belirtilen 5-17 yaş kümesindeki kız çocukların oranı yüzde 55,2 iken tıpkı yaş kümesindeki erkek çocukların oranı ise yüzde 49,9 oldu.

Anneleri/temel bakım verenleri tarafından son bir hafta içerisinde konut için alışveriş yaptığı belirtilen 5-17 yaş kümesindeki çocukların oranının yüzde 39,4, bulaşık yıkayan yahut mesken temizleyenlerin oranının yüzde 23,1, yemek pişirenlerin oranının yüzde 17,4, konuttaki başka çocuklara bakanların oranının yüzde 13,1, çamaşır yıkayanların oranının ise yüzde 9,1 olduğu görüldü.

Son bir hafta içerisinde meskene su getirdiği yahut taşıdığı belirtilen 5-17 yaş kümesindeki çocukların oranının yüzde 6,2, meskende kullanmak için odun/yakacak toplayan yahut kömür taşıyan çocukların oranının yüzde 3,2, yaşlı yahut hasta birine bakanların oranının ise yüzde 2,9 olduğu görüldü.

Ebeveynlerinin kendilerini önemsediğini gösterdiklerini belirten çocukların oranı yüzde 92,8 oldu

Ebeveynlerinin kendilerini önemsediğini gösterdiklerini belirten 13-17 yaş kümesindeki çocukların oranının yüzde 92,8, ebeveynlerinin onlara muhtaçlık duydukları kadar yardım ettiğini belirten çocukların oranının yüzde 91,6, ebeveynlerinin, sıkıntılarını ve telaşlarını anlamaya çalıştıklarını belirten çocukların oranının ise yüzde 87,0 olduğu görüldü.

Ebeveynlerinin üzüldüklerinde kendilerini daha uygun hissetmelerini sağladıklarını belirten 13-17 yaş kümesindeki çocukların oranının yüzde 84,8, ebeveynlerinin kendi kararlarını vermeleri için cesaretlendirdiğini belirten çocukların oranının yüzde 83,1, ebeveynlerinin yapmaktan hoşlandıkları şeyleri yapmalarına müsaade verdiklerini belirten çocukların oranının ise yüzde 81,0 olduğu görüldü.

Ebeveynlerinin yaptıkları her şeyi denetim etmeye çalıştığını belirten 13-17 yaş kümesindeki çocukların oranı yüzde 47,7 iken kendilerine bebek üzere davrandıklarını belirten çocukların oranı yüzde 18,8 oldu. Ebeveynlerinin kendilerine bebek üzere davrandıklarını belirten 13-17 yaş kümesindeki erkek çocukların oranı yüzde 16,5 iken birebir yaş kümesindeki kız çocukların oranı ise yüzde 21,2 oldu.

Üzüntülerini ve sevinçlerini paylaşabildiği arkadaşları olan çocukların oranı yüzde 85,0 oldu

Üzüntülerini ve sevinçlerini paylaşabildiği arkadaşları olan 13-17 yaş kümesindeki çocukların oranı yüzde 85,0 oldu. Sıkıntıları hakkında arkadaşları ile konuşabilen 13-17 yaş kümesindeki çocukların oranının yüzde 80,3, arkadaşlarının hakikaten kendilerine yardım etmeye çalıştıklarını belirten tıpkı yaş kümesindeki çocukların oranının yüzde 78,1, işler karşıt gittiğinde arkadaşlarına güvenebildiğini belirten çocukların oranının ise yüzde 71,7 olduğu görüldü.

Kendini keyifli yahut orta düzeyde memnun hissettiğini belirten çocukların oranı yüzde 96,7 oldu

Tüm yaşantılarında kendini memnun hissettiğini belirten 13-17 yaş kümesindeki çocukların oranı yüzde 69,1 iken kendini orta düzeyde memnun hisseden birebir yaş kümesindeki çocukların oranı yüzde 27,6, kendini mutsuz hissedenlerin oranı ise yüzde 3,4 oldu.

Kendini keyifli hissettiğini belirten 13-17 yaş kümesindeki erkek çocukların oranı yüzde 71,4 iken kendini orta düzeyde memnun hisseden tıpkı yaş kümesindeki erkek çocukların oranı yüzde 25,6, kendini mutsuz hissedenlerin oranı ise yüzde 2,9 oldu.

Kendini keyifli hissettiğini belirten 13-17 yaş kümesindeki kız çocukların oranı yüzde 66,5 iken kendini orta düzeyde memnun hisseden tıpkı yaş kümesindeki kız çocukların oranı yüzde 29,6, kendini mutsuz hissedenlerin oranı ise yüzde 3,9 oldu.

Tüm yaşantılarında kendini memnun hissettiğini belirten 13-17 yaş kümesindeki fonksiyonel zorluğu olan çocukların oranı yüzde 58,6 iken fonksiyonel zorluğu olmayan tıpkı yaş kümesindeki çocuklarda ise bu oranın yüzde 70,9 olduğu görüldü.

Okulda kendini dışlanmış hissettiğini belirten 13-17 yaş kümesi çocukların oranı yüzde 6,8 oldu

Okulda basitçe arkadaş edinebildiğini belirten 13-17 yaş kümesindeki çocukların oranı yüzde 73,2 iken kendini okula ilişkin hisseden birebir yaş kümesindeki çocukların oranı yüzde 72,4 oldu. Başka öğrencilerin kendini seviyor üzere göründüğünü belirten 13-17 yaş kümesindeki çocukların oranı yüzde 55,6, okulda kendini garip ve yabancı hissettiğini belirten 13-17 yaş kümesindeki çocukların oranı yüzde 8,8, okulda kendini yalnız hissettiğini belirten çocukların oranı ve okulda kendini dışlanmış hisseden çocukların oranı yüzde 6,8 oldu.

Sınava yeterli hazırlanmış olsa bile kendini çok kaygılı hissettiğini belirten 13-17 yaş kümesindeki çocukların oranı yüzde 50,5 oldu. Bu oran birebir yaş kümesi erkek çocuklarda yüzde 43,9 iken kız çocuklarda yüzde 57,6 oldu.

Çocuk Hakları Kontratını duyduğunu belirten 13-17 yaş kümesi çocukların oranı yüzde 45,1 oldu

Çocuk Hakları Kontratını duyduğunu belirten 13-17 yaş kümesindeki çocukların oranının yüzde 45,1 olduğu görüldü. Bu oran birebir yaş kümesindeki erkek çocuklarda yüzde 39,1 iken kız çocuklarda yüzde 51,4 oldu.

Hangi haklara sahip olduğunu bilen 13-17 yaş kümesindeki çocukların oranı yüzde 53,3 iken yetişkinlerin ekseriyetle çocuk haklarına hürmet duyduğunu düşünen çocukların oranı yüzde 52,7 oldu. – İSTANBUL