Akşener: Ak Parti İktidarının En Büyük Marifeti, Kirli Zihniyetinin Ürettiği Her Türlü Pisliği Halının Altına Süpürme Yeteneğidir

İYİ Parti Genel Lideri Meral Akşener, “AK Parti iktidarının en büyük hüneri, kirli zihniyetinin ürettiği her türlü pisliği halının altına süpürme yeteneğidir. Yaşadığımız felaketler, krizler ve problemlerse işte o halının kalkıp şöyle bir silkelendiği ve ne kadar kir, ne kadar toz varsa etrafa saçıldığı anlardır. Bu halı, daha evvel tekraren silkelendi. Orman yangınları ile silkelendi. Döviz krizi ile silkelendi. Zelzelelerle silkelendi. Sel felaketleriyle silkelendi. Fakat 21 yılın kiri artık o denli birikti ki daha fazla yolsuzluk, daha fazla kayırmacılık, daha fazla beceriksizlik, daha fazla ahlaksızlık, halının altına sığmaz oldu. O kadar kabahat işlediler ki artık bu kabahatleri örtecek bir halı bulamıyorlar. O kadar günah işlediler ki Türkiye’deki tüm kanalları satın alsalar bile hiçbiri artık o günahları örtmeye yetmiyor. O kadar cürüm işlediler ki tüm yargı sistemini vesayet altına alsalar bile vicdanlardaki yaralar artık kapanmıyor” dedi.

Meral Akşener, bugün TBMM’deki küme toplantısında konuştu. UYGUN Parti’ye katılan eski futbolcular Gökhan Zan ve Ünal Karaman’a rozet takan Akşener, özetle şunları söyledi:

“BUGÜN, TIPKI ATEŞİN ETRAFINDA TOPLANMAMIZI, BİREBİR SOFRAYA OTURMAMIZI İSTEMEYENLER VAR”

“Bugün, iki çok hoş günün tam ortasındayız. Dün Nevruz’umuzu kutladık. Kıştan bahara geçişimizi, dağları delip Ergenekon’dan çıkışımızı kutladık. Tekrar doğuşumuzu, yesyeni umutlara yol alışımızı kutladık. Bugün ise Nevruz’dan ramazana geçiyoruz. Uğur olsun, kut olsun, mübarek olsun. Balkanlar’dan Çin Seddi’ne, Karadeniz’den Basra’ya kadar uzanan büyük insanlık coğrafyasında günün geceye üstün gelişi, ateşin karanlığa galip gelişi, umudun gölgeleri yenişi kutlu olsun.

Ne yazık ki bugün, tıpkı güneşin altında buluşmamızı, birebir ateşin etrafında toplanmamızı, birebir sofraya oturmamızı istemeyenler var. Güneşi gölgeleyenler, ateşi yangına çevirenler, saygıyı düşmanlıkla kirletenler var. Soframızdan ekmeğimizi, hanemizden rahmeti, gönlümüzden huzuru çalanlar var. Elbette görüyoruz. Yangın söndürmenin değil, yangını büyütüp o nefret yangınından beslenmenin peşinde olanları elbette biliyoruz.

“BAHARI KIŞA ÇEVİRMEK İSTEYENLER OLACAK. VAZGEÇMEYECEĞİZ”

Her fırsat bulduğumda söylüyorum, bugün de buradan tekrar edeceğim. DÜZGÜN Parti olarak bizim büyük bir maksadımız var. Bu memleketin her bir ferdini, bu memlekette yaşama iradesini ve dileğini gösteren her bir vatandaşımızı bir büyük memleket sofrasına oturtma maksadımız var. İmreneceğimiz değil, paylaşarak doyacağımız bir sofraya oturmanın, kimsenin gölgede kalmayacağı bir güneşin altında buluşmanın, sırt sırta vereceğimiz bir ocağın başında sevinçle toplanmanın hayalini kuruyoruz. Isıtan, aydınlatan, itimat veren bir ateşin etrafında huzur bulmanın, her Nevruz’da tıpkı ateşin üzerinden atlamanın, dualarımızın birebir topraktan birebir gökyüzüne yükseldiği bir iftarı mümkün kılmanın hayalini kuruyoruz.

O sofranın da o hayalin de o amacın de ismi, Türkiye Cumhuriyeti Devleti’dir. Zira o Cumhuriyet, öz çocuklarına şefkatle davranan, her renkten çiçeğine gözü üzere bakan, ocağındaki ateşin rahmeti hiç sönmeyen ana kucağıdır. Zira o devlet, bahçesine ayrık otlarını sokmayan, nifak saçanlara dünyayı dar eden, o ateşi yangına çevirmeye kalkanlara aman vermeyen baba ocağıdır. Bu hayalimizden vazgeçmedik, asla da vazgeçmeyeceğiz. Baharı kışa çevirmek isteyenler olacak. Vazgeçmeyeceğiz.

“BİZ, O KARA KALPLERE, O KİRLİ EMELLERE, O BERBAT NİYETLERE GEÇİT VERMEYECEĞİZ”

Nevruzlarda, tekrar doğuşu değil meydanlarda mevti kutsayanlar olacak. Vazgeçmeyeceğiz. Her baharda filizlenen hayatı bahşeden Yaradan’a değil, her mevsim cana kıyan katillere tapınanlar olacak. Vazgeçmeyeceğiz. Birebir ateşin başında birlikte ısınmaya değil, dört bir yanı yangına çevirmeye niyetlenenler olacak. Tekrar de vazgeçmeyeceğiz. Öz kardeşlerimizden, can yoldaşlarımızdan asla vazgeçmeyeceğiz. İcazetini nereden aldıkları aşikâr olmayanların karşısında, Çanakkale’de kanlarımız üzerine ettiğimiz o kardeşlik yeminini bozan biz olmayacağız. Varsın tipinin, boranın, yıkımın peşinde koşanlar, bildikleri yolda gitmeye devam etsinler. Kimse merak etmesin. Biz, o kara kalplere, o kirli emellere, o makus niyetlere geçit vermeyeceğiz.

Çünkü biz, o birlik için kendini feda etmesini bilenleriz. Biz, ateşten gömlek giyip ateşte yürüyenleriz. Biz, Ergenekon’da demiri eritenleriz. Biz, her türlü zalime her vakit ‘dur’ diyenleriz. Biz, o sofranın ayaklarını kaim edenleriz. Biz, ekmeğini suyunu hisse edenleriz. Biz, bir kadim akidin, bir namus kelamının sancağını taşıyanlarız. Bizim için Nevruz, sevginin günüdür, katile özgürlük dilenme günü değildir. Bizim için Nevruz, kardeşliğin günüdür, düşmanlığın günü değildir. Bizim için Nevruz, birliğin günüdür, terörün günü değildir. Bizim için Nevruz, bastığı toprağı cennet vatan bilenlerin günüdür, vatanın her pahasına düşman olanların günü değildir. Lakin kimsenin kuşkusu olmasın, bugünleri daima birlikte atlatacağız. Tarihimizden ilham aldığımız büyük kararlılıkla güneşli baharlara daima birlikte ulaşacağız.

“İYİ PARTİ İKTİDARINDA, BAHAR BAYRAMIMIZ NEVRUZ’UMUZU RESMİ TATİL OLARAK DAİMA BİRLİKTE KUTLAYACAĞIZ”

İYİ Parti iktidarında, bahar bayramımız Nevruz’umuzu resmi tatil olarak daima birlikte kutlayacağız. O ateşin üstünden bir büyük medeniyet olarak daima bir arada atlayacağız. Emin olun çok az kaldı. Ergenekon’u eriten azmin ateşi, zalimin kararını bitiren inancın ateşi, koskoca bir milleti etrafına toplayan sevginin, hürmetin ateşi ebediyen yansın, ocağımız olsun. Birliğimiz ebedi, gönüllerimiz bir olsun. Baharlarımız daim, kelamımız birlik olsun. Nevruz’umuz kutlu, ramazanımız mübarek olsun.

‘Ne keyifli bize ki’ yerine ‘maalesef ki’ diyerek kelama başladığımız güçlü günlerden geçiyoruz. Geçtiğimiz hafta boyunca kaç kederler deva bekledi, kaç meseleler tahlil bekledi, kaç beşerler umut bekledi. Fakat hükümetin başı ve arkadaşları, her zamanki üzere tekrar meseleleri çözmek yerine sorun çıkarmayı seçti. Sıkıntılara deva olmak yerine kederleri çoğaltmayı seçti. Zorlukları gidermek yerine milletimizi o sıkıntılara alıştırmaya çalıştı.

“ESKİDEN, ÇÖZEMEDİKLERİNİ YÖNETMEYE ÇALIŞIYORLARDI. ARTIK ONU BİLE YAPAMIYORLAR”

Eskiden, çözemediklerini yönetmeye çalışıyorlardı. Artık onu bile yapamıyorlar. Onun için de bizi beceriksizliklerinin, iş bilmezliklerinin sonuçlarına alıştırmaya çalışıyorlar. Enflasyona alıştırmaya çalışıyorlar, açlığa alıştırmaya çalışıyorlar, yokluğa alıştırmaya çalışıyorlar, acıya alıştırmaya çalışıyorlar, felaketlere alıştırmaya çalışıyorlar. Hatta tarihi boyunca vefata meydan okumuş bu kahraman milleti, vefata bile alıştırmaya çalışıyorlar. Hayır, alışmayacağız. Kederlere alışmak zorunda değiliz, zorluklara alışmak zorunda değiliz, acılara alışmak zorunda değiliz.

‘AK Parti’de adamın yoksa takıma giremezsin’ diyorlar. ‘AK Parti’de adamın yoksa yardım bekleyemezsin’ diyorlar. ‘AK Parti’de adamın yoksa çadır bile bulamazsın’ diyorlar O denli mi? Haydi oradan be! Haydi oradan! Ülkemizde hiç lakin hiç kimse bu çarpık tertibe alışmak zorunda değil. Bu vasatlığa, bu çürümüşlüğe alışmak zorunda değil. Bu adaletsizliğe, bu haksızlığa ve bu vicdansızlığa alışmak zorunda değil. Zira bu ülkenin insanları ahlaksızlık, yolsuzluk değil, çalmayan çaldırmayan siyasetçiler istiyor. Bu ülkenin çocukları yokluk değil, bolluk istiyor. Bu ülkenin gençleri baskı değil, özgürce yaşamak istiyor. Bu ülkenin bayanları ölmeyi değil, yaşamayı istiyor.

“AK PARTİ’NİN KÜME BAŞKANVEKİLİ BİLE BU TARTIŞMADAN DUYDUĞU RAHATSIZLIĞI LİSANA GETİRİYOR”

İktidarın bizi alıştırmak istediği mevzulardan biri de rafa kaldırdıkları İstanbul Mukavelesi. Kirli bir zihniyetin dolduruşuna gelip, bir gece apansız İstanbul Mukavelesi’ni yırtıp attılar. Kendi imzaladıkları mukaveleyi kendileri reddettiler. Üstelik memleketler arası bir kontrattan, Meclis kararı olmadan hukuksuzca çıkmak istediler. Sonra da oturup bizim buna alışmamızı beklediler. Mukaveleye türlü türlü kılıflar uydurup bu hukuksuz ve vicdansız kararı olağanlaştırmaya çalıştılar. Biz, buna hiçbir vakit müsaade vermedik. Emin olun ki bundan sonra da müsaade vermeyeceğiz. Sandılar ki biz, İstanbul Mukavelesi’ni savunurken yalnızca bir mukaveleyi savunduk. Sandılar ki biz, ‘kadınların can güvenliği’ derken yalnızca bayanları koruduk. Oysa biz; kardeşi, eşi dostu birbirine düşürmek isteyen bir nahoşluğa karşı durduk. İnsanlığını kaybetmiş, bayanları düşman gören kirli bir zihniyete karşı durduk. Bayanların hayatından verilen bir oduna karşı durduk. ve kimse kusura bakmasın, dimdik durmaya da devam edeceğiz.

Bugün geldiğimiz noktada görüyoruz ki iktidarın İstanbul Sözleşmesi’nden çıkarak açtığı yolun sonu, artık bayanların hayatını etkileyecek yeni tartışmalara çıkıyor. 6284 sayılı Ailenin Korunması ve Bayana Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanun, bugün birileri tarafından tartışmaya açılıyor. Lakin artık bu durumdan rahatsız olan yalnızca biz değiliz. Şahsen AK Parti’de siyaset yapan bayanlar da rahatsız. AK Parti’nin Aile Bakanı bile, o koltukta otururken böylesine ucube bir tartışmayı millete açıklayamayacaklarını biliyor. AK Parti’nin küme başkanvekili bile, bu tartışmadan duyduğu rahatsızlığı lisana getiriyor. Hatta ‘6284 kırmızı çizgimiz’ dediği için maksat haline getirildiğini, bunun temel sebebinin de bayan olmasından kaynaklandığını, şayet konuşan bir erkek olsaydı sorun olmayacağını söylüyor.

“SAYIN HASRET GÜÇLÜ DE YAŞADIĞI NAHOŞLUKLARI BAYAN OLDUĞU İÇİN YAŞIYOR”

Evet, doğrudur. Tıpkı bu ülkede yaşayan her bayan üzere, tıpkı bu ülkede konuşan her bayan üzere, tıpkı bu ülkede doğruları savunan her bayan üzere Sayın Hasret Güçlü de yaşadığı nahoşlukları bayan olduğu için yaşıyor. İdeolojisi, hayat usulü ne olursa olsun bu ülkede konuşan bayanlar sevilmiyor. Korkmayan, susmayan, inandıklarını savunan, yılmayan, pes etmeyen ve inatla doğruları konuşmaktan vazgeçmeyen bayanlar mobbinge, linçe, tacize uğruyor. Biz, bu iki yüzlülüğün farkındayız. Yalnızca bayan olduğumuz için söylediklerimizin birilerini rahatsız ettiğinin farkındayız. Yalnızca bayan olduğumuz için reaksiyonlarımızı sindiremediklerinin farkındayız. Yalnızca bayan olduğumuz için dayatmalara razı gelmemiz gerektiğini düşünenler olduğunun da elbette farkındayız. Lakin razı olmayacağız, susmayacağız, pes etmeyeceğiz.

İstanbul Sözleşmesi’nden çıkılmasını kabul etmediğimiz üzere, 6284’ün tartışılmasına da müsaade vermeyeceğiz. Bayanların yaşama hakkının lisanlara düşmesine, dün olduğu üzere bugün de göz yummayacağız. Bayanların hayatından taviz verilmesine, dün olduğu üzere bugün de razı olmayacağız. Bayanların sadece doğruları söylediği için linç edilmesine, dün olduğu üzere bugün de sessiz kalmayacağız. Kimse kusura bakmasın. Biz, her daim konuşan bayanları savunacağız. Türkiye’de var olmaya çalışan tüm bayanların yanında olacağız. Sesi duyulmayan bayanların sesi olacağız. Şiddet gören, mevtle tehdit edilen, özgürce yaşaması engellenen tüm bayanlarla birlikte gayret edeceğiz. Bayanların hakkını, hukukunu hiçbir kirli zihniyete kaptırmayacağız. Görüşlerimiz, kanılarımız ne kadar farklı olursa olsun, problem bayanların davası olduğunda, Hasret Hanım’la da elbette amasız, fakatsız, omuz omuza duracağız. Emin olun ki 14 Mayıs’tan sonra da İstanbul Mukavelesi’ni imzalayacak ve uygulatacağız. Bayanlarla bir arada güçlenen Türkiye’yi herkesle tanıştıracağız. Yaşayan bayanlarla, özgürleşen bayanlarla, konuşan bayanlarla Cumhuriyet’imizin yeni asrında tarih yazacağız.

“AK PARTİ İKTİDARININ EN BÜYÜK MARİFETİ, KİRLİ ZİHNİYETİNİN ÜRETTİĞİ HER TÜRLÜ PİSLİĞİ HALININ ALTINA SÜPÜRME YETENEĞİDİR”

AK Parti iktidarının en büyük mahareti, kirli zihniyetinin ürettiği her türlü pisliği halının altına süpürme yeteneğidir. Yaşadığımız felaketler, krizler ve problemlerse işte o halının kalkıp şöyle bir silkelendiği ve ne kadar kir, ne kadar toz varsa etrafa saçıldığı anlardır. Bu halı, daha evvel tekraren silkelendi. Orman yangınları ile silkelendi. Döviz krizi ile silkelendi. Zelzelelerle silkelendi. Sel felaketleriyle silkelendi. Lakin 21 yılın kiri artık o denli birikti ki daha fazla yolsuzluk, daha fazla kayırmacılık, daha fazla beceriksizlik, daha fazla ahlaksızlık, halının altına sığmaz oldu. O kadar kabahat işlediler ki artık bu kabahatleri örtecek bir halı bulamıyorlar. O kadar günah işlediler ki Türkiye’deki tüm kanalları satın alsalar bile hiçbiri artık o günahları örtmeye yetmiyor. O kadar hata işlediler ki tüm yargı sistemini vesayet altına alsalar bile vicdanlardaki yaralar artık kapanmıyor.

Hangi mevzuda büyük büyük konuşuyorlarsa emin olun, en büyük palavraları o mevzuda söylüyorlar. Hangi hususta hamasi nutuklar atıyorlarsa emin olun, en kirli dümenler orada dönüyor. Hangi mevzuda gösteriş yapıyorlarsa emin olun, en başarısız işler orada oluyor. Bu iktidarın palavralarının ortaya saçılmadığı tek bir afet hatırlıyor musunuz? Yangın oluyor, söndüremiyorlar. Sarsıntı oluyor, yetişemiyorlar. Sel oluyor, canlarımızı kurtaramıyorlar. Düşünebiliyor musunuz? İnsanlarımız okyanusta boğulmuyor. 2023 yılında insanlarımız, alt geçitte boğuluyor. Bu türlü bir rezalet olabilir mi? Zira bilime, akla, ahlaka ve kurallara düşmanlar. Zira ne iş yapıyorlarsa uydurma, ne iş yapıyorlarsa göstermelik, ne iş yapıyorlarsa günü kurtarmak için yapıyorlar. Zira bütün projeler, bütün yatırımlar, bütün işler bunların gözünde birer rant ve yolsuzluk fırsatı.

“HER GÜN CANIMIZ DAHA ÇOK YANIYOR, HER GÜN ACIMIZ DAHA DA DERİNLEŞİYOR”

Geçtiğimiz hafta Şanlıurfa ve Adıyaman’da hepimizi derinden üzen sel felaketleri meydana geldi. Buradan bir sefer daha selden ziyan gören vatandaşlarımıza geçmiş olsun dileklerimi iletiyor, hayatlarını kaybeden vatandaşlarımıza ulu Allah’tan rahmet, ailelerine ve sevdiklerine sabırlar diliyorum. Her gün canımız daha çok yanıyor, her gün acımız daha da derinleşiyor. ve her gün birebir gerçek, gözlerimizin önüne seriliyor. O gerçek de ülkemizin içinde bulunduğu bu ucube sistemin yalnızca kerim devlet anlayışımızı değil, devleti yönetenleri de bozduğu gerçeği. Yalnızca Cumhuriyet’imizi değil, kalpleri de kuruttuğu gerçeği. Yalnızca kurumlarımızı değil, vicdanları de çürüttüğü gerçeği. Gerçekten bu gerçek, neredeyse her gün bir diğer iktidar mensubunun ağzından dökülen ibretlik kelamlara de yansıyor.

Depremden sonra, yaralarımız hala tazeyken, insanlarımız hala ruhsal olarak yıkılmış durumdayken ve üzerine bir de sel felaketi yaşanmışken bu ülkenin Tarım ve Orman Bakanı çıktı, ‘Sel 15 canımızı aldı, ancak toprak da suya kavuştu’ dedi. Ondan feyz almış olsa gerek, Şanlıurfa Belediye Lideri da çıktı ve dedi ki ‘Sel felaketinde belediye olarak hiçbir sorumluluğumuz yok’. Yahu bu nasıl bir şuursuzluktur? Bu nasıl bir vicdansızlıktır? Bu nasıl bir utanmazlıktır? Yuh olsun, yazıklar olsun. Sayın Erdoğan’ı kılavuz bilenlerin bu çamurda debelenmelerine elbette şaşırmıyoruz. Biliyorsunuz, kendisi de her sıkıştığında ‘kader’ diyerek, ‘şükür’ diyerek kendi beceriksizliğini örtmeye çalışıyor. Afet ve felaketlerde makamının gereğini yapıp sorumluluk almak yerine, daima olarak saçma sapan açıklamalara sığınıyor.

“BU MİLLET ARTIK BIKTI, USANDI. ESASEN ŞUNUN ŞURASINDA DA YALNIZCA 53 GÜNÜNÜZ KALDI”

Nitekim bu hafta da tekrar bunun bir örneğini yaşadık. Hiç utanmadan, zerre sıkılmadan dedi ki ‘Geçmişten bugüne bu işi masaya yatırdığımızda; çadırda bile kalite neydi, bugün çadırda geldiğimiz kalite ne? Bunu bile kâfi görmüyoruz. İnşallah çadırlarda bundan sonra çok daha farklı adımlar atacağız.’ Üstelik bunu, zelzelenin 7’nci gününde bile hala çadır bekleyen aileler varken dedi. Üstelik bunu, bugün bile çadır isteyen insanlarımız varken dedi. Üstelik bunu, kendi dükkanlarına çevirdikleri Kızılay’ın çadır stoklayıp tüccarlığa soyunduğu rezaleti gün üzere ortadayken söyledi. Zelzelenin birinci günlerinde böbürlenerek duyurdukları battaniyede yaptıkları büyük atılımın sonrasında, bu kere da bu arkadaşlarımız, çadır teknolojilerinde imza attıkları kıymetli atak sayesinde çadırda kaliteyi artırmışlar. Fakat maalesef, muhakkak ki kalite o kadar artmış ki vatandaş çadır bulamıyor.  Kalite o kadar artmış ki millet inim inim inlerken kendileri, Kızılay üzerinden çadır satıyor. Lakin buna da şükür. Zira artık uygunca kurgusal bir karakter halini alan Bay Kriz, elbette çıkıp, ‘Çadırı biz bulduk. Bizden evvel çadır mı vardı’ da diyebilirdi. Ne diyelim? Allah akıl, fikir, izan versin.

Bak Sayın Erdoğan, artık kâfi. Daha evvel söyledim, bir sefer daha söylüyorum. Sirk yönetmiyorsunuz, devlet yönetiyorsunuz, devlet. Bu millet artık bıktı, usandı. Zati şunun şurasında da yalnızca 53 gününüz kaldı. 21 yıl boyunca insanlarımızı esasen gereğince yaraladınız. Beceriksizliğinizle bu millete zati çok şey kaybettirdiniz. Şuursuzluğunuzla aslında sabrımızı taşırdınız. ve şükürler olsun ki nihayet, 21 yıllık zulümden kurtuluşa yalnızca 53 gün kaldı. Bari şu son günlerinizde milletimizin acısına biraz hürmetiniz olsun. Yaralarımızı kapatamıyorsanız, bari deşmemek için biraz çabanız olsun. Çok da ümitli değilim ancak, bari giderayak beğenilen bir sedanız kalsın. Bu kadar kendinizi zorlamayın. Zorladıkça batırıyorsunuz.

Şunun şurasında 53 gününüz var, sakin olun. Zati 54’üncü gün gelince, yani 15 Mayıs sabahında, sizin bıraktığınız bu enkazı biz toparlayacağız. Endişelenmeyin, sizin açtığınız yaraları biz saracağız. Sizin kırdığınız kalpleri biz onaracağız. Sizin ayırdığınız insanları biz birleştireceğiz. Üstelik bunu milletimizle birlikte yapacağız. Sinan Ateş’in katillerini biz bulacağız. Buyruk verenleri de o işi planlayanları da bu dümeni yapanları da biz bulacağız ve cezalandıracağız. Hiç merak etmeyin, 54’üncü günün şafağını milletimizle birlikte selamlayacağız, milletimizle birlikte kazanacağız, milletimizle birlikte tarih yazacağız.”

Akşener, Hataylı depremzede Abdullah Gül’e kürsüde kelam verdi. Zelzelede yaşadıklarını anlatan Gül, şunları söyledi:

“BURAYA HASTANE YAPILACAĞI PROJESİNİ DUYDUĞUMUZ VAKİT ÇABAYA BAŞLADIK”

“Bugün sizlerin karşısına, devlet hastanesinde eşini kaybetmiş eş olarak, 12 yıldır birlikte çalıştığı meslektaşlarını kaybetmiş bir kardeş olarak, 70’e yakın vatandaşımızın son nefesini vermesine şahit olmuş bir insan olarak ve 2010 yılından beri bu acılar yaşanmasın diye verdiğimiz çabada BASK Hatay Vilayet Temsilcisi olarak karşınıza çıkıyorum. 2010 yılında, iki fay çizgisinin ortasına -dünyadaki vadi tesirindeki tek yer- hastane yapılacağı projesini duyduğumuz vakit çabaya başladık.

2010 yılında, ‘Unutmayalım, zelzeleler kapımızda, önlem almak elimizde. Bu proje fay sınırının üzerine geliyor. Bu hastane şifa mı, yoksa felaket mi dağıtacak’ demişiz. Yeniden tıpkı devirde valilik önünde hareket yaptık, ‘Kampüs hastane projesi, vefat projesi olmasın’ dedik. Tekrar tıpkı periyotta, ‘Birinci derece zelzele bölgesine hastane yapıyorsunuz, başımıza bir şey gelirse savaşta bile bu kaybı yaşamayız’ demişiz. Tekrar tıpkı periyotta, Etraf ve Şehircilik Bakanlığı’yla birlikte Mustafa Kemal Üniversitesi’nden hocalarımız, Antakya merkezde kentsel dönüşümle ilgili bir sempozyum düzenliyorlar. Oradaki hem yetkililer hem profesörler diyor ki ‘Şu andaki hastanemizin yapıldığı yere olağanda çivi çakanın aklı yok’ deniyor. Tekrar de o hastane oraya yapıldı.

“MAALESEF ONLARCA CAN, YATAĞINDA ÖLDÜ”

İskenderun Devlet Hastanesi’nin resmi sitesinde yayınlanan açıklamada, ‘2012 yılında hastanemiz A Bloku, yani ek binası zelzeleye dayanıklılık testi raporu olumsuz gelmiştir.’ Devlet hastanesinin o dönemki başhekiminin sıhhat müdürlüğüne yazdığı yazılara karşın, sıhhat müdürümüz bu hastaneleri faaliyette tutmaya devam etti. Zelzeleye dayanıksız olduğu için yeni hastane yapıldığı halde bu hastaneler devam etti. Sonuç, Hatay Eğitim ve Araştırma Hastanesi ek hizmet binasında 72 can, Hatay Eğitim ve Araştırma Hastanesi ana binada onlarca insan yatağında öldü. Ben, o hastanede ağır bakımda çalışıyorum. Sarsıntı günü nöbetten çıktım. Biz, o hastaları hayatta tutabilmek için 24 saat uykusuz kalıyoruz. Ancak maalesef onlarca can, yatağında öldü. Zira ‘Yapmayın, etmeyin, felaket getirecek’ dediğimiz hastaneyi yaptıkları için. İskenderun Devlet Hastanesi ek binası; 74 can artık ortamızda yok.

“DEPREM GÜNÜ HATAY’DA DEVLET HASTANELERİNİN HİÇBİRİ HİZMET VEREMEDİ”

Daha vahimi, sarsıntı günü Hatay’da devlet hastanelerinin hiçbiri hizmet veremedi. Ana binamız ağır hasarlı, ona bağlı ek binamız yerle bir oldu. Beşerler, enkazdan çıktı, yolda öldüler, birinci yardım alamadıkları için öldüler. Bunları söylerken müneccim değildik, yalnızca bilimi izliyorduk. Keşke o devirde bürokratlarımız, valilerimiz, sıhhat müdürlerimiz son devirde bu kadar bağırılırken, ‘Deprem olacak dikkat edin’ derken… Her yıl yaptıkları AFAD toplantıları var. Çok merak ediyorum; vali, sıhhat vilayet müdürüne, ‘Buralarda birileri çıkıp bağırıyor, bölgemizde zelzele olacak. Senin hastanelerin ne durumda’ diye sormadı mı? Vilayet sıhhat müdürümüz hiç düşünmedi mi?

Sayın valimiz ve sayın vilayet sıhhat müdürümüz, enkazda vatandaşlarını bırakarak milletvekili aday adayı oldular, istifa ettiler. Olabilirler, onların yasal hakkı lakin bu durumda yapmayın, bizi yalnız bırakıp nereye gidiyorsunuz? Hatay’da hiçbir hastane faaliyet gösteremezken hastanelerin lojistiğini, oranın planını bilen sıhhat müdürü, nereye gidiyorsunuz? En âlâ bilen sizsiniz, en uygun organize edecek olan sizsiniz, nereye gidiyorsunuz?

“ENKAZIN ALTINDAN BİR SES, ‘ÜSTÜME BASIYORSUN, AZ İLERİ GİT’ DEDİ. BEŞERLER BU BİÇİMDE CAN VERDİ”

6 Şubat gecesi, Türkiye’nin en karanlık gecesine uyandık. Benim meskenim, ek bina dediğimiz hastaneye çok yakın. 15 dakika sonra oradaydım. Bir kızım var, bir oğlum var. Hastane yıkılmış, onlara göstermemek için arabayı geriye park ettim. Art tarafa, servislerin olduğu alana gittim; büsbütün moloz yığını. 50 santim kesim yok, büsbütün moloz yığını. Üstüne çıktım, eşimin ismini haykırıyorum. Enkazın altından bir ses, ‘Üstüme basıyorsun, az ileri git’ dedi. Beşerler bu formda can verdi. İlerideki yarıktan bir ses, ‘Ağabey, ne olursun bizi kurtar, yalvarıyorum bizi kurtar.’

“HASTANE AŞÇISININ KIZI AFAD’DA OKUYORMUŞ. O BİZE LİDER OLDU”

Sendika temsilcisi olmam sebebiyle birçok kurum amiriyle bağlantıya girebildiğim için, o gün sabah 06: 40-07: 00 civarında çabucak hemen herkese hastanenin yıkıldığının bilgisini verdik. Hastane polisi, yıkıldıktan çabucak sonra tekraren anons geçti, ‘Hastane yıkıldı, içeride 100’e yakın insan var ve onlarca ses geliyor bizi kurtarın’ diye. Saat 09: 00 üzere Yayladağ Belediyesi bir kepçe, iki kamyon göndermiş. Yarım saat sonra bir kepçe, iki kamyon daha geldi. Nereden geldiğini bilmiyorum. Saat 10: 00 oldu, gelen yok. Beşerler, enkazın üstüne çıkmaya çalışıyor. Ben, insanları durduruyorum, ‘Biz bilmiyoruz, bekleyin, devletimiz gelecek, bizi kurtaracak, biz de onlara yardım edelim’ diyorum. Saat 11: 00-12: 00 üzere mevcut iş makinaları oradan çekildi. ‘Nereye gidiyorsunuz’ dedim, ‘Bizi AFAD çağırıyor, toplanma merkezine gideceğiz, oradan takımlarla geleceğiz.’ Saat 14: 00, gelen olmadı.

Hastane aşçısının kızı AFAD’da okuyormuş. O bize başkan oldu. Onun önderliğinde 10-12 kişiyi oradan sağ çıkarttık. ‘Bizi kurtarın’ diyen yarıkta yan yatan arkadaşımızı sonraki gün çıkarttık. Birinci kelamı ‘Beni sırt üstü yatırın’ oldu ve sırt üstü yattıktan 10 dakika sonra öldü. Çıkan 10 hastaya, enkazdan getirdiğimiz serumları bağladık. Üç gün boyunca kimse gelip o hastaları almadı. İkinci gün öğle saat 11: 00 üzere, artık o kadar çok haykırışlarımız oldu ki en sonunda Ümraniye Belediyesi’nden 10 kişilik bir takım gönderdiler. Güçlerinin 10 kat üstüyle çalıştılar. İki tane 5 katlı blok yerle bir. 10 kişilik takım canlarıyla başlarıyla çalışıp bir yaralıyı da onlar kurtardı. İkinci gün öğlenden sonra 15: 00 üzere, ses gelmiyordu, yeniden Ümraniye Belediyesi takımı çalışmaya devam ediyordu. Aradılar, ‘Başka yerden ses geliyor’ dediler, o takımı de çektiler. Tekrar biz baş başa kaldık.

“DÖRDÜNCÜ GÜNÜNDEN SONRA ARTIK İSYANLAR ARTTI DA DEVLETİN HASTANESİNE YARDIMLAR GELMEYE BAŞLADI”

Ağabeyim, İstanbul’dan yardıma yetişen yeğenim, Muğla’dan yardıma yetişen kuzenim, Isparta’dan yardıma yetişen kuzenimle eşimin bulunduğu odanın karşısına geçtik. Ellerimizle taşladı temizledik. Bir yandan yağmur yağıyor, bir yandan artçılar oluyor ve kimse yok, yalnızca vatandaşlar var. Üçüncü gün, açtığımız odanın yarısından ses aldık. Bir umut herkes birilerini aradı. Biz onu yaparken 65 yaşındaki bir teyzemizi burnu kanamadan çıkarttık, ses gelmiyor dedikleri yerden. Eşimin bulunduğu, hemşirelerin olduğu yerden ses aldık. Karabük’ten istekli bir takım geldi, onlar imdadımıza yetişti. Üçüncü gün gece 03: 00’te o ses kesildi. 3 gün boyunca o soğukta, eksi dörtleri gördük, o yağmurun altında, o enkazın altında can verdi bu arkadaşımız.

Dördüncü gününden sonra artık isyanlar arttı da devletin hastanesine yardımlar gelmeye başladı. Gelende İstanbul Büyükşehir Belediyesi’nin kurtarma takımı, Ümraniye Belediye. Biz, o enkazlardaki o canımızı alan tahtaları aldık, parklarda çocuklarımızı ısıttık. Sesimizi her yerde duyurmak istiyoruz. Zira biliyoruz ki Türkiye Cumhuriyeti Devleti, bir sarsıntı bölgesi. Biliyoruz ki birçok hastanemiz bizimle birebir bahtı yaşayacak. Sesimizi yükseltelim istiyoruz ki o hastaneler o mukadderatları yaşamasınlar. Benim hayallerimi, çocuğumun hayallerini çalanlar, onların hayallerini çalmasınlar. Kızım bu sene tıp fakültesini kazandı, annesiyle hayalimizdi, birlikte birebir yerde çalışacaktık. Bizim hayalimizi çaldılar.

“HASTANEYİ O FORMDA YAPANLAR, O HALDE KABUL EDENLER, BU FORMDA FAALİYETTE TUTANLAR DA CEZASINI ALSIN”

Bize bu acıyı yaşatanlar, sorumluları kimse; nasıl müteahhitler tutuklanıyorsa o hastaneyi o formda yapanlar, o biçimde kabul edenler, bu biçimde faaliyette tutanlar da cezasını alsın. Bununla ilgili kabahat duyurularında bulunduk. Adalete inancımız sonsuz. Eninde sonunda hak yerini bulacak.”

“ANT OLSUN, KOŞUL OLSUN Kİ BU KADAR BECERİKSİZLİĞİN ASIL HESABINI POLİTİKLER VERECEK”

Gül’ün akabinde tekrar kürsüye gelen Akşener, “Bu konuşmanın üzerine diğer şey söylenmez, çok teşekkür ediyorum. 15 Mayıs gününden itibaren hem bu çarpıklıklar hem bu liyakatsizlikler hem bu hesap vermemezlikler hem bu yolsuzluklar hem bu kayırmacılıklar derhal son bulacak. Ant olsun, koşul olsun ki bu kadar beceriksizliğin asıl hesabını politikler verecek” diyerek küme toplantısını sonlandırdı.