88 YAŞINDAKİ DEPREMZEDE: O KADAR ŞİDDETLİYDİ Kİ BENİ KARYOLANIN BİR SAĞINA, BİR SOLUNA ATIYORDU

KAHRAMANMARAŞ merkezli zelzelelerde Antakya’daki konutunda yakalanan 6 çocuk ve 30’dan fazla torunu bulunan Zibet Özdemir (88), “Deprem olduğunda yatıyordum. Bir anda karyolada bir sağa bir sola gitmeye başladım. O kadar şiddetliydi ki beni karyolanın bir sağına bir soluna atıyordu. Düşseydim, esasen ölürdüm” dedi.

Kahramanmaraş merkezli 7.7 ve 7.6 büyüklüğündeki zelzeleler 11 vilayette yıkıma neden oldu. 50 binden fazla insanın hayatını kaybettiği, binlercesinin de yaralandığı zelzele sonrası bölgeden, on binlerce kişi ya AFAD tarafından farklı kentlere gönderildi ya da depremzedeler kendi imkanlarıyla yakınlarının yanına yerleşti. Zibet Özdemir, Hatay’ın Antakya ilçesindeki meskeninde sarsıntısı yaşadı. Eşini 8 sene evvel kaybeden, yaşı ilerlediği ve tek kalmaktan korktuğu için çocukları 1’er ay yanına gelerek bakan ve muhtaçlıklarını gideren Zibet Özdemir, Kahramanmaraş sarsıntısına, eşi engelli olan kızı Nigar’la birlikte kalırken yakalandı. 3’üncü katında oturdukları 5 katlı apartman sarsıntıda hasar gören Zibet Özdemir, yakınları tarafından kurtarıldı.

‘BENİ KARYOLANIN BİR SAĞINA BİR SOLUNA ATIYORDU’

4’ü kız 6 çocuk, 30’dan fazla torun ile torununun çocuğu bulunan Zibet Özdemir, zelzelenin akabinde Manavgat’taki kızının yanına geldi. Yaklaşık 40 gündür Manavgat’ta kalan Zibet Özdemir, sarsıntının çok şiddetli olduğunu anlattı. Zibet Özdemir, sarsıntının şiddetini şu sözlerle tabir etti:

“Deprem olduğunda yatıyordum. O kadar şiddetliydi ki beni karyolanın bir sağına bir soluna atıyordu. Düşmemek için tutunmaya çalışıyordum. Düşseydim, aslında ölürdüm. Bu sırada bir taraftan ‘Allah, Allah’ diyordum, bir taraftan da yanımda kalan kızıma ‘Nigar, Nigar’ diye seslendim. Onun eşi bacakları engelli, zelzelenin şiddetiyle yatağından düşmüş. Bu sırada elektrikler de kesildi ve birtakım şeylerin devrilmeye başladığını anlayınca yatağımdan zahmetle kalkıp, salona gittim.”

‘ÖLÜRSEM KONUTUMDA ÖLEYİM’

Kızının engelli eşini de salona getirdiğini ve salonda yerde oturduklarını söyleyen Zibet Özdemir, “Bu sırada aşağıdan torunumun eşine ‘Anneannemi almadan gelmeyin’ diye bağırdığını duydum. Torunumun eşi ve 3-4 kişi daha gelip, damadımı bir battaniyeye sararak aşağı indirdi. Beni de almaya gelince, ‘Gitmek istemiyorum, ölürsem burada konutumda öleyim’ diye itiraz ettim lakin beni dinlemediler. Elektrikler olmadığı için meskende bulunan ışıldakla aşağı indik. Merdivenlerin üstü daima döküntü doluydu. Dökülen modülleri temizleye temizleye 3’üncü kattan indik. Beni bir arabaya bindirdiler ve köye yakınlarımın yanına götürdüler” dedi.

Depremin akabinde meskenlerinin ağır hasarlı olduğunu, oğlunun AFAD tarafından Denizli’ye götürüldüğünü söyleyen Zibet Özdemir, “Kızlarımdan biri de Manavgat’ın Hatıplar Mahallesi’ne geldi. Ben de buradayım. Kiralık bir mesken arıyorum lakin yok, mesken bulamıyorum” diye konuştu.

‘BÜYÜK ZELZELEYİ BU GÖRECEK’

Bu sarsıntının olacağını birinci kere 8- 10 yaşlarındayken duyduğunu anlatan Özdemir, “Bir gün büyüklerimiz bize ziyarete gelmişti. Bayanlar, ‘Bu Antakya 40 sene sonra batacak, 40 günün kararını vermeyecek’ diye konuşuyordu. Halam, ‘Dünyanın sonu geldi, beşerler azdı’ deyip beni göstererek, ‘Biz göremeyiz fakat bu görecek. Büyük zelzeleyi bu görecek’ dedi. Ben de ya 8 ya da 10 yaşlarındayım o vakit. Hem korkuyorum hem de halamı dinliyorum. İşte ondan sonra gerçekten vakit geldi halamın dediği çıktı. Ben hayatımda bu türlü bir şey görmedim. O kadar şiddetliydi ki beni yatağın bir tarafından öbür tarafına attı. Onu hala beynimden atamadım. Başımı yastığa koyuyorum, sallanıyorum” diye konuştu.

‘HAYAT Kİ ROMAN OLUR’

88 yıllık hayatının zorluklarla geçtiğini söyleyen Zibet Özdemir, “Hangi birini söyleyeyim. 1965’te tek başıma Almanya’ya gittim. Orada 6-7 sene çalıştım ve buradan mesken aldım. Hepsi bir sır, canımdan bile usandım. Geçen gün düş görüyorum, ‘Burası benim konutum değil, burası benim mahallem değil’ diyerek uyandım” dedi. (DHA)